ηγεμονικός • (igemonikós) m (feminine ηγεμονική, neuter ηγεμονικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ηγεμονικός (igemonikós) | ηγεμονική (igemonikí) | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονικοί (igemonikoí) | ηγεμονικές (igemonikés) | ηγεμονικά (igemoniká) | |
genitive | ηγεμονικού (igemonikoú) | ηγεμονικής (igemonikís) | ηγεμονικού (igemonikoú) | ηγεμονικών (igemonikón) | ηγεμονικών (igemonikón) | ηγεμονικών (igemonikón) | |
accusative | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονική (igemonikí) | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονικούς (igemonikoús) | ηγεμονικές (igemonikés) | ηγεμονικά (igemoniká) | |
vocative | ηγεμονικέ (igemoniké) | ηγεμονική (igemonikí) | ηγεμονικό (igemonikó) | ηγεμονικοί (igemonikoí) | ηγεμονικές (igemonikés) | ηγεμονικά (igemoniká) |