From θεμέλιο (themélio).
θεμελιώδης • (themeliódis) m (feminine θεμελιώδης, neuter θεμελιώδες)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | θεμελιώδης (themeliódis) | θεμελιώδης (themeliódis) | θεμελιώδες (themeliódes) | θεμελιώδεις (themeliódeis) | θεμελιώδεις (themeliódeis) | θεμελιώδη (themeliódi) | |
genitive | θεμελιώδους (themeliódous) θεμελιώδη (themeliódi) |
θεμελιώδους (themeliódous) | θεμελιώδους (themeliódous) | θεμελιωδών (themeliodón) | θεμελιωδών (themeliodón) | θεμελιωδών (themeliodón) | |
accusative | θεμελιώδη (themeliódi) | θεμελιώδη (themeliódi) | θεμελιώδες (themeliódes) | θεμελιώδεις (themeliódeis) | θεμελιώδεις (themeliódeis) | θεμελιώδη (themeliódi) | |
vocative | θεμελιώδη (themeliódi) θεμελιώδης (themeliódis) |
θεμελιώδης (themeliódis) | θεμελιώδες (themeliódes) | θεμελιώδεις (themeliódeis) | θεμελιώδεις (themeliódeis) | θεμελιώδη (themeliódi) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο θεμελιώδης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο θεμελιώδης, etc.)