θύελλα

From θύω (thúō, “to storm, to rage”), with a suffix based on ἄελλα (áella, “whirlwind”).

θύελλα • (thúella) f (genitive θῠέλλης); first declension

1. hurricane, squall

   Synonym: ζᾰ́λη (zálē)

2. thunderstorm

• Greek: θύελλα (thýella)

• “θύελλα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• θύελλα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “θύελλα”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

From Ancient Greek θύελλα (thúella), from θύω (thúō, “to rush in, storm, rage”).

• IPA^(key): /ˈθiela/
• Hyphenation: θύ‧ελ‧λα

θύελλα • (thýella) f (plural θύελλες)

1. (meteorology) storm, tempest, gale, hurricane (strong winds with rain)

   Το ταβάνι κατέρρευσε λόγω της θύελλας.

   To taváni katérrefse lógo tis thýellas.

   The ceiling collapsed due to the storm.

2. (figuratively) storm, barrage, slew, onslaught (strong amount)

   Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσαν οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού.

   Thýella antidráseon prokálesan oi dilóseis tou Prothypourgoú.

   The Prime Minister's comments caused a barrage of reactions.

• (storm, tempest): καταιγίδα f (kataigída), ανεμοστρόβιλος m (anemostróvilos), τυφώνας m (tyfónas), σίφουνας m (sífounas)
• (barrage, slew): μπαράζ n (baráz)

• θυελλώδης (thyellódis, “stormy”)
• χιονοθύελλα f (chionothýella, “snowstorm”)
• αμμοθύελλα (ammothýella, "sandstorm")