Learned borrowing from Koine Greek ἰδιόμορφος (idiómorphos).[1]
ιδιόμορφος • (idiómorfos) m (feminine ιδιόμορφη, neuter ιδιόμορφο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ιδιόμορφος (idiómorfos) | ιδιόμορφη (idiómorfi) | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφοι (idiómorfoi) | ιδιόμορφες (idiómorfes) | ιδιόμορφα (idiómorfa) | |
genitive | ιδιόμορφου (idiómorfou) | ιδιόμορφης (idiómorfis) | ιδιόμορφου (idiómorfou) | ιδιόμορφων (idiómorfon) | ιδιόμορφων (idiómorfon) | ιδιόμορφων (idiómorfon) | |
accusative | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφη (idiómorfi) | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφους (idiómorfous) | ιδιόμορφες (idiómorfes) | ιδιόμορφα (idiómorfa) | |
vocative | ιδιόμορφε (idiómorfe) | ιδιόμορφη (idiómorfi) | ιδιόμορφο (idiómorfo) | ιδιόμορφοι (idiómorfoi) | ιδιόμορφες (idiómorfes) | ιδιόμορφα (idiómorfa) |