Learned borrowing from Ancient Greek ἱππικός (hippikós).[1] By surface analysis, ίππ(ος) (ípp(os)) + -ικός (-ikós).
ιππικός • (ippikós) m (feminine ιππική, neuter ιππικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ιππικός (ippikós) | ιππική (ippikí) | ιππικό (ippikó) | ιππικοί (ippikoí) | ιππικές (ippikés) | ιππικά (ippiká) | |
genitive | ιππικού (ippikoú) | ιππικής (ippikís) | ιππικού (ippikoú) | ιππικών (ippikón) | ιππικών (ippikón) | ιππικών (ippikón) | |
accusative | ιππικό (ippikó) | ιππική (ippikí) | ιππικό (ippikó) | ιππικούς (ippikoús) | ιππικές (ippikés) | ιππικά (ippiká) | |
vocative | ιππικέ (ippiké) | ιππική (ippikí) | ιππικό (ippikó) | ιππικοί (ippikoí) | ιππικές (ippikés) | ιππικά (ippiká) |