κέλλω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κέλλω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κέλλω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κέλλω in singular and plural. Everything you need to know about the word κέλλω you have here. The definition of the word κέλλω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκέλλω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *kel- (“to drive”). Cognates include Latin celer, Sanskrit कलयति (kaláyati), and Old English healdan (English hold).[1]

Pronunciation

 

Verb

κέλλω • (kéllō)

  1. to drive on, to run a ship to land, put a ship to shore
  2. to put to shore, put to harbor

Inflection

   Present: κέλλω, κέλλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέλλω κέλλεις κέλλει κέλλετον κέλλετον κέλλομεν κέλλετε κέλλουσῐ(ν)
subjunctive κέλλω κέλλῃς κέλλῃ κέλλητον κέλλητον κέλλωμεν κέλλητε κέλλωσῐ(ν)
optative κέλλοιμῐ κέλλοις κέλλοι κέλλοιτον κελλοίτην κέλλοιμεν κέλλοιτε κέλλοιεν
imperative   κέλλε κελλέτω κέλλετον κελλέτων   κέλλετε κελλόντων
middle/
passive 		indicative κέλλομαι κέλλῃ,
κέλλει 		κέλλεται κέλλεσθον κέλλεσθον κελλόμεθᾰ κέλλεσθε κέλλονται
subjunctive κέλλωμαι κέλλῃ κέλληται κέλλησθον κέλλησθον κελλώμεθᾰ κέλλησθε κέλλωνται
optative κελλοίμην κέλλοιο κέλλοιτο κέλλοισθον κελλοίσθην κελλοίμεθᾰ κέλλοισθε κέλλοιντο
imperative   κέλλου κελλέσθω κέλλεσθον κελλέσθων   κέλλεσθε κελλέσθων
active middle/passive
infinitive κέλλειν κέλλεσθαι
participle m κέλλων κελλόμενος
f κέλλουσᾰ κελλομένη
n κέλλον κελλόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκελλον, ἐκελλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκελλον ἔκελλες ἔκελλε(ν) ἐκέλλετον ἐκελλέτην ἐκέλλομεν ἐκέλλετε ἔκελλον
middle/
passive 		indicative ἐκελλόμην ἐκέλλου ἐκέλλετο ἐκέλλεσθον ἐκελλέσθην ἐκελλόμεθᾰ ἐκέλλεσθε ἐκέλλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κέλσω, κέλσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέλσω κέλσεις κέλσει κέλσετον κέλσετον κέλσομεν κέλσετε κέλσουσῐ(ν)
optative κέλσοιμῐ κέλσοις κέλσοι κέλσοιτον κελσοίτην κέλσοιμεν κέλσοιτε κέλσοιεν
middle indicative κέλσομαι κέλσῃ,
κέλσει 		κέλσεται κέλσεσθον κέλσεσθον κελσόμεθᾰ κέλσεσθε κέλσονται
optative κελσοίμην κέλσοιο κέλσοιτο κέλσοισθον κελσοίσθην κελσοίμεθᾰ κέλσοισθε κέλσοιντο
active middle
infinitive κέλσειν κέλσεσθαι
participle m κέλσων κελσόμενος
f κέλσουσᾰ κελσομένη
n κέλσον κελσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκελσᾰ, ἐκελσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκελσᾰ ἔκελσᾰς ἔκελσε(ν) ἐκέλσᾰτον ἐκελσᾰ́την ἐκέλσᾰμεν ἐκέλσᾰτε ἔκελσᾰν
subjunctive κέλσω κέλσῃς κέλσῃ κέλσητον κέλσητον κέλσωμεν κέλσητε κέλσωσῐ(ν)
optative κέλσαιμῐ κέλσειᾰς,
κέλσαις 		κέλσειε(ν),
κέλσαι 		κέλσαιτον κελσαίτην κέλσαιμεν κέλσαιτε κέλσειᾰν,
κέλσαιεν
imperative   κέλσον κελσᾰ́τω κέλσᾰτον κελσᾰ́των   κέλσᾰτε κελσᾰ́ντων
middle indicative ἐκελσᾰ́μην ἐκέλσω ἐκέλσᾰτο ἐκέλσᾰσθον ἐκελσᾰ́σθην ἐκελσᾰ́μεθᾰ ἐκέλσᾰσθε ἐκέλσᾰντο
subjunctive κέλσωμαι κέλσῃ κέλσηται κέλσησθον κέλσησθον κελσώμεθᾰ κέλσησθε κέλσωνται
optative κελσαίμην κέλσαιο κέλσαιτο κέλσαισθον κελσαίσθην κελσαίμεθᾰ κέλσαισθε κέλσαιντο
imperative   κέλσαι κελσᾰ́σθω κέλσᾰσθον κελσᾰ́σθων   κέλσᾰσθε κελσᾰ́σθων
active middle
infinitive κέλσαι κέλσᾰσθαι
participle m κέλσᾱς κελσᾰ́μενος
f κέλσᾱσᾰ κελσᾰμένη
n κέλσᾰν κελσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κέλλω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 670

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia