According to Beekes, perhaps of onomatopoeic origin, like Latin hirriō (“I snarl”) and English yarr. Alternatively of Pre-Greek origin.
κέρχνος • (kérkhnos) m (genitive κέρχνου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κέρχνος ho kérkhnos |
τὼ κέρχνω tṑ kérkhnō |
οἱ κέρχνοι hoi kérkhnoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κέρχνου toû kérkhnou |
τοῖν κέρχνοιν toîn kérkhnoin |
τῶν κέρχνων tôn kérkhnōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κέρχνῳ tôi kérkhnōi |
τοῖν κέρχνοιν toîn kérkhnoin |
τοῖς κέρχνοις toîs kérkhnois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κέρχνον tòn kérkhnon |
τὼ κέρχνω tṑ kérkhnō |
τοὺς κέρχνους toùs kérkhnous | ||||||||||
| Vocative | κέρχνε kérkhne |
κέρχνω kérkhnō |
κέρχνοι kérkhnoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||