From the Byzantine Greek and Hellenistic καινούργιος (kainoúrgios), without the presence of gamma <γ> since the pronunciation of -ιος for this word does not demand it: /ʝios/ > /ʝos/.[1]
From Ancient Greek καινουργός (kainourgós, “producing new things”), from καινουργής (kainourgḗs) (from καινός (kainós, “fresh, new”) + -ουργός (-ourgós, “maker”)), + -ιος (-ios).
Also see the also commonly used, etymological spelling καινούργιος (kainoúrgios).
καινούριος • (kainoúrios) m (feminine καινούρια, neuter καινούριο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | καινούριος (kainoúrios) | καινούρια (kainoúria) | καινούριο (kainoúrio) | καινούριοι (kainoúrioi) | καινούριες (kainoúries) | καινούρια (kainoúria) | |
| genitive | καινούριου (kainoúriou) | καινούριας (kainoúrias) | καινούριου (kainoúriou) | καινούριων (kainoúrion) | καινούριων (kainoúrion) | καινούριων (kainoúrion) | |
| accusative | καινούριο (kainoúrio) | καινούρια (kainoúria) | καινούριο (kainoúrio) | καινούριους (kainoúrious) | καινούριες (kainoúries) | καινούρια (kainoúria) | |
| vocative | καινούριε (kainoúrie) | καινούρια (kainoúria) | καινούριο (kainoúrio) | καινούριοι (kainoúrioi) | καινούριες (kainoúries) | καινούρια (kainoúria) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καινούριος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καινούριος, etc.)