καννελής • (kannelís) m (feminine καννελιά, neuter καννελί)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | καννελής (kannelís) | καννελιά (kanneliá) | καννελί (kannelí) | καννελιοί (kannelioí) | καννελιές (kanneliés) | καννελιά (kanneliá) | |
| genitive | καννελή (kannelí) καννελιού (kannelioú) |
καννελιάς (kanneliás) | καννελιού (kannelioú) | καννελιών (kannelión) | καννελιών (kannelión) | καννελιών (kannelión) | |
| accusative | καννελή (kannelí) | καννελιά (kanneliá) | καννελί (kannelí) | καννελιούς (kannelioús) | καννελιές (kanneliés) | καννελιά (kanneliá) | |
| vocative | καννελή (kannelí) | καννελιά (kanneliá) | καννελί (kannelí) | καννελιοί (kannelioí) | καννελιές (kanneliés) | καννελιά (kanneliá) | |