From κασσίτερος (kassíteros, “tin”) + -ουργός (-ourgós, “worker”).
κᾰσσῐτερουργός • (kassiterourgós) m (genitive κᾰσσῐτερουργοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κᾰσσῐτερουργός ho kassiterourgós |
τὼ κᾰσσῐτερουργώ tṑ kassiterourgṓ |
οἱ κᾰσσῐτερουργοί hoi kassiterourgoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κᾰσσῐτερουργοῦ toû kassiterourgoû |
τοῖν κᾰσσῐτερουργοῖν toîn kassiterourgoîn |
τῶν κᾰσσῐτερουργῶν tôn kassiterourgôn | ||||||||||
| Dative | τῷ κᾰσσῐτερουργῷ tôi kassiterourgôi |
τοῖν κᾰσσῐτερουργοῖν toîn kassiterourgoîn |
τοῖς κᾰσσῐτερουργοῖς toîs kassiterourgoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν κᾰσσῐτερουργόν tòn kassiterourgón |
τὼ κᾰσσῐτερουργώ tṑ kassiterourgṓ |
τοὺς κᾰσσῐτερουργούς toùs kassiterourgoús | ||||||||||
| Vocative | κᾰσσῐτερουργέ kassiterourgé |
κᾰσσῐτερουργώ kassiterourgṓ |
κᾰσσῐτερουργοί kassiterourgoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||