κᾰτηχούμενος • (katēkhoúmenos) m (feminine κᾰτηχουμένη, neuter κᾰτηχούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κᾰτηχούμενος katēkhoúmenos |
κᾰτηχουμένη katēkhouménē |
κᾰτηχούμενον katēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένω katēkhouménō |
κᾰτηχουμένᾱ katēkhouménā |
κᾰτηχουμένω katēkhouménō |
κᾰτηχούμενοι katēkhoúmenoi |
κᾰτηχούμεναι katēkhoúmenai |
κᾰτηχούμενᾰ katēkhoúmena | |||||
Genitive | κᾰτηχουμένου katēkhouménou |
κᾰτηχουμένης katēkhouménēs |
κᾰτηχουμένου katēkhouménou |
κᾰτηχουμένοιν katēkhouménoin |
κᾰτηχουμέναιν katēkhouménain |
κᾰτηχουμένοιν katēkhouménoin |
κᾰτηχουμένων katēkhouménōn |
κᾰτηχουμένων katēkhouménōn |
κᾰτηχουμένων katēkhouménōn | |||||
Dative | κᾰτηχουμένῳ katēkhouménōi |
κᾰτηχουμένῃ katēkhouménēi |
κᾰτηχουμένῳ katēkhouménōi |
κᾰτηχουμένοιν katēkhouménoin |
κᾰτηχουμέναιν katēkhouménain |
κᾰτηχουμένοιν katēkhouménoin |
κᾰτηχουμένοις katēkhouménois |
κᾰτηχουμέναις katēkhouménais |
κᾰτηχουμένοις katēkhouménois | |||||
Accusative | κᾰτηχούμενον katēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένην katēkhouménēn |
κᾰτηχούμενον katēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένω katēkhouménō |
κᾰτηχουμένᾱ katēkhouménā |
κᾰτηχουμένω katēkhouménō |
κᾰτηχουμένους katēkhouménous |
κᾰτηχουμένᾱς katēkhouménās |
κᾰτηχούμενᾰ katēkhoúmena | |||||
Vocative | κᾰτηχούμενε katēkhoúmene |
κᾰτηχουμένη katēkhouménē |
κᾰτηχούμενον katēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένω katēkhouménō |
κᾰτηχουμένᾱ katēkhouménā |
κᾰτηχουμένω katēkhouménō |
κᾰτηχούμενοι katēkhoúmenoi |
κᾰτηχούμεναι katēkhoúmenai |
κᾰτηχούμενᾰ katēkhoúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κᾰτηχουμένως katēkhouménōs |
κᾰτηχουμενώτερος katēkhoumenṓteros |
κᾰτηχουμενώτᾰτος katēkhoumenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|