κᾰτηχούμενος • (kătēkhoúmenos) m (feminine κᾰτηχουμένη, neuter κᾰτηχούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κᾰτηχούμενος kătēkhoúmenos |
κᾰτηχουμένη kătēkhouménē |
κᾰτηχούμενον kătēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένω kătēkhouménō |
κᾰτηχουμένᾱ kătēkhouménā |
κᾰτηχουμένω kătēkhouménō |
κᾰτηχούμενοι kătēkhoúmenoi |
κᾰτηχούμεναι kătēkhoúmenai |
κᾰτηχούμενᾰ kătēkhoúmenă | |||||
Genitive | κᾰτηχουμένου kătēkhouménou |
κᾰτηχουμένης kătēkhouménēs |
κᾰτηχουμένου kătēkhouménou |
κᾰτηχουμένοιν kătēkhouménoin |
κᾰτηχουμέναιν kătēkhouménain |
κᾰτηχουμένοιν kătēkhouménoin |
κᾰτηχουμένων kătēkhouménōn |
κᾰτηχουμένων kătēkhouménōn |
κᾰτηχουμένων kătēkhouménōn | |||||
Dative | κᾰτηχουμένῳ kătēkhouménōi |
κᾰτηχουμένῃ kătēkhouménēi |
κᾰτηχουμένῳ kătēkhouménōi |
κᾰτηχουμένοιν kătēkhouménoin |
κᾰτηχουμέναιν kătēkhouménain |
κᾰτηχουμένοιν kătēkhouménoin |
κᾰτηχουμένοις kătēkhouménois |
κᾰτηχουμέναις kătēkhouménais |
κᾰτηχουμένοις kătēkhouménois | |||||
Accusative | κᾰτηχούμενον kătēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένην kătēkhouménēn |
κᾰτηχούμενον kătēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένω kătēkhouménō |
κᾰτηχουμένᾱ kătēkhouménā |
κᾰτηχουμένω kătēkhouménō |
κᾰτηχουμένους kătēkhouménous |
κᾰτηχουμένᾱς kătēkhouménās |
κᾰτηχούμενᾰ kătēkhoúmenă | |||||
Vocative | κᾰτηχούμενε kătēkhoúmene |
κᾰτηχουμένη kătēkhouménē |
κᾰτηχούμενον kătēkhoúmenon |
κᾰτηχουμένω kătēkhouménō |
κᾰτηχουμένᾱ kătēkhouménā |
κᾰτηχουμένω kătēkhouménō |
κᾰτηχούμενοι kătēkhoúmenoi |
κᾰτηχούμεναι kătēkhoúmenai |
κᾰτηχούμενᾰ kătēkhoúmenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κᾰτηχουμένως kătēkhouménōs |
κᾰτηχουμενώτερος kătēkhoumenṓteros |
κᾰτηχουμενώτᾰτος kătēkhoumenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|