κεντ(ώ) (kent(ó)) + -άω (-áo), from Ancient Greek κεντῶ (kentô), contracted form of κεντέω (kentéō, “prick, sting”).[1]
κεντάω • (kentáo) / κεντώ (past κέντησα, passive κεντιέμαι, p‑past κεντήθηκα, ppp κεντημένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κεντάω, κεντώ | κεντήσω | κεντιέμαι | κεντηθώ |
| 2 sg | κεντάς | κεντήσεις | κεντιέσαι | κεντηθείς |
| 3 sg | κεντάει, κεντά | κεντήσει | κεντιέται | κεντηθεί |
| 1 pl | κεντάμε, κεντούμε | κεντήσουμε, [‑ομε] | κεντιόμαστε | κεντηθούμε |
| 2 pl | κεντάτε | κεντήσετε | κεντιέστε, (‑ιόσαστε) | κεντηθείτε |
| 3 pl | κεντάνε, κεντάν, κεντούν(ε) | κεντήσουν(ε) | κεντιούνται, (‑ιόνται) | κεντηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κεντούσα, κένταγα | κέντησα | κεντιόμουν(α) | κεντήθηκα |
| 2 sg | κεντούσες, κένταγες | κέντησες | κεντιόσουν(α) | κεντήθηκες |
| 3 sg | κεντούσε, κένταγε | κέντησε | κεντιόταν(ε) | κεντήθηκε |
| 1 pl | κεντούσαμε, κεντάγαμε | κεντήσαμε | κεντιόμασταν, (‑ιόμαστε) | κεντηθήκαμε |
| 2 pl | κεντούσατε, κεντάγατε | κεντήσατε | κεντιόσασταν, (‑ιόσαστε) | κεντηθήκατε |
| 3 pl | κεντούσαν(ε), κένταγαν, (κεντάγανε) | κέντησαν, κεντήσαν(ε) | κεντιόνταν(ε), κεντιόντουσαν, κεντιούνταν | κεντήθηκαν, κεντηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κεντάω, θα κεντώ ➤ | θα κεντήσω ➤ | θα κεντιέμαι ➤ | θα κεντηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κεντάς, … | θα κεντήσεις, … | θα κεντιέσαι, … | θα κεντηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κεντήσει έχω, έχεις, … κεντημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κεντηθεί είμαι, είσαι, … κεντημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κεντήσει είχα, είχες, … κεντημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κεντηθεί ήμουν, ήσουν, … κεντημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κεντήσει θα έχω, θα έχεις, … κεντημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κεντηθεί θα είμαι, θα είσαι, … κεντημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κέντα, κένταγε | κέντησε, κέντα | — | κεντήσου |
| 2 pl | κεντάτε | κεντήστε | κεντιέστε | κεντηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κεντώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κεντήσει ➤ | κεντημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κεντήσει | κεντηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||