κοιμάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κοιμάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κοιμάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κοιμάω in singular and plural. Everything you need to know about the word κοιμάω you have here. The definition of the word κοιμάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκοιμάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ḱey- (“to lie down”). Related to κεῖμαι (keîmai, “to lie outstretched”).[1]

Pronunciation

 

Verb

κοιμάω • (koimáō)

  1. to put to sleep, lull
  2. (middle voice and passive voice) to sleep

Inflection

   Present: κοιμᾰ́ω, κοιμᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιμᾰ́ω κοιμᾰ́εις κοιμᾰ́ει κοιμᾰ́ετον κοιμᾰ́ετον κοιμᾰ́ομεν κοιμᾰ́ετε κοιμᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive κοιμᾰ́ω κοιμᾰ́ῃς κοιμᾰ́ῃ κοιμᾰ́ητον κοιμᾰ́ητον κοιμᾰ́ωμεν κοιμᾰ́ητε κοιμᾰ́ωσῐ(ν)
optative κοιμᾰ́οιμῐ κοιμᾰ́οις κοιμᾰ́οι κοιμᾰ́οιτον κοιμᾰοίτην κοιμᾰ́οιμεν κοιμᾰ́οιτε κοιμᾰ́οιεν
imperative   κοίμᾰε κοιμᾰέτω κοιμᾰ́ετον κοιμᾰέτων   κοιμᾰ́ετε κοιμᾰόντων
middle/
passive 		indicative κοιμᾰ́ομαι κοιμᾰ́ῃ,
κοιμᾰ́ει 		κοιμᾰ́εται κοιμᾰ́εσθον κοιμᾰ́εσθον κοιμᾰόμεθᾰ κοιμᾰ́εσθε κοιμᾰ́ονται
subjunctive κοιμᾰ́ωμαι κοιμᾰ́ῃ κοιμᾰ́ηται κοιμᾰ́ησθον κοιμᾰ́ησθον κοιμᾰώμεθᾰ κοιμᾰ́ησθε κοιμᾰ́ωνται
optative κοιμᾰοίμην κοιμᾰ́οιο κοιμᾰ́οιτο κοιμᾰ́οισθον κοιμᾰοίσθην κοιμᾰοίμεθᾰ κοιμᾰ́οισθε κοιμᾰ́οιντο
imperative   κοιμᾰ́ου κοιμᾰέσθω κοιμᾰ́εσθον κοιμᾰέσθων   κοιμᾰ́εσθε κοιμᾰέσθων
active middle/passive
infinitive κοιμᾰ́ειν κοιμᾰ́εσθαι
participle m κοιμᾰ́ων κοιμᾰόμενος
f κοιμᾰ́ουσᾰ κοιμᾰομένη
n κοιμᾰ́ον κοιμᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κοιμῶ, κοιμῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιμῶ κοιμᾷς κοιμᾷ κοιμᾶτον κοιμᾶτον κοιμῶμεν κοιμᾶτε κοιμῶσῐ(ν)
subjunctive κοιμῶ κοιμᾷς κοιμᾷ κοιμᾶτον κοιμᾶτον κοιμῶμεν κοιμᾶτε κοιμῶσῐ(ν)
optative κοιμῴην,
κοιμῷμῐ 		κοιμῴης,
κοιμῷς 		κοιμῴη,
κοιμῷ 		κοιμῷτον,
κοιμῴητον 		κοιμῴτην,
κοιμῳήτην 		κοιμῷμεν,
κοιμῴημεν 		κοιμῷτε,
κοιμῴητε 		κοιμῷεν,
κοιμῴησᾰν
imperative   κοίμᾱ κοιμᾱ́τω κοιμᾶτον κοιμᾱ́των   κοιμᾶτε κοιμώντων
middle/
passive 		indicative κοιμῶμαι κοιμᾷ κοιμᾶται κοιμᾶσθον κοιμᾶσθον κοιμώμεθᾰ κοιμᾶσθε κοιμῶνται
subjunctive κοιμῶμαι κοιμᾷ κοιμᾶται κοιμᾶσθον κοιμᾶσθον κοιμώμεθᾰ κοιμᾶσθε κοιμῶνται
optative κοιμῴμην κοιμῷο κοιμῷτο κοιμῷσθον κοιμῴσθην κοιμῴμεθᾰ κοιμῷσθε κοιμῷντο
imperative   κοιμῶ κοιμᾱ́σθω κοιμᾶσθον κοιμᾱ́σθων   κοιμᾶσθε κοιμᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive κοιμᾶν κοιμᾶσθαι
participle m κοιμῶν κοιμώμενος
f κοιμῶσᾰ κοιμωμένη
n κοιμῶν κοιμώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκοίμᾰον, ἐκοιμᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκοίμᾰον ἐκοίμᾰες ἐκοίμᾰε(ν) ἐκοιμᾰ́ετον ἐκοιμᾰέτην ἐκοιμᾰ́ομεν ἐκοιμᾰ́ετε ἐκοίμᾰον
middle/
passive 		indicative ἐκοιμᾰόμην ἐκοιμᾰ́ου ἐκοιμᾰ́ετο ἐκοιμᾰ́εσθον ἐκοιμᾰέσθην ἐκοιμᾰόμεθᾰ ἐκοιμᾰ́εσθε ἐκοιμᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκοίμων, ἐκοιμώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκοίμων ἐκοίμᾱς ἐκοίμᾱ ἐκοιμᾶτον ἐκοιμᾱ́την ἐκοιμῶμεν ἐκοιμᾶτε ἐκοίμων
middle/
passive 		indicative ἐκοιμώμην ἐκοιμῶ ἐκοιμᾶτο ἐκοιμᾶσθον ἐκοιμᾱ́σθην ἐκοιμώμεθᾰ ἐκοιμᾶσθε ἐκοιμῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κοιμήσω, κοιμήσομαι, κοιμηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιμήσω κοιμήσεις κοιμήσει κοιμήσετον κοιμήσετον κοιμήσομεν κοιμήσετε κοιμήσουσῐ(ν)
optative κοιμήσοιμῐ κοιμήσοις κοιμήσοι κοιμήσοιτον κοιμησοίτην κοιμήσοιμεν κοιμήσοιτε κοιμήσοιεν
middle indicative κοιμήσομαι κοιμήσῃ,
κοιμήσει 		κοιμήσεται κοιμήσεσθον κοιμήσεσθον κοιμησόμεθᾰ κοιμήσεσθε κοιμήσονται
optative κοιμησοίμην κοιμήσοιο κοιμήσοιτο κοιμήσοισθον κοιμησοίσθην κοιμησοίμεθᾰ κοιμήσοισθε κοιμήσοιντο
passive indicative κοιμηθήσομαι κοιμηθήσῃ κοιμηθήσεται κοιμηθήσεσθον κοιμηθήσεσθον κοιμηθησόμεθᾰ κοιμηθήσεσθε κοιμηθήσονται
optative κοιμηθησοίμην κοιμηθήσοιο κοιμηθήσοιτο κοιμηθήσοισθον κοιμηθησοίσθην κοιμηθησοίμεθᾰ κοιμηθήσοισθε κοιμηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κοιμήσειν κοιμήσεσθαι κοιμηθήσεσθαι
participle m κοιμήσων κοιμησόμενος κοιμηθησόμενος
f κοιμήσουσᾰ κοιμησομένη κοιμηθησομένη
n κοιμῆσον κοιμησόμενον κοιμηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκοίμησᾰ, ἐκοιμησᾰ́μην, ἐκοιμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκοίμησᾰ ἐκοίμησᾰς ἐκοίμησε(ν) ἐκοιμήσᾰτον ἐκοιμησᾰ́την ἐκοιμήσᾰμεν ἐκοιμήσᾰτε ἐκοίμησᾰν
subjunctive κοιμήσω κοιμήσῃς κοιμήσῃ κοιμήσητον κοιμήσητον κοιμήσωμεν κοιμήσητε κοιμήσωσῐ(ν)
optative κοιμήσαιμῐ κοιμήσειᾰς,
κοιμήσαις 		κοιμήσειε(ν),
κοιμήσαι 		κοιμήσαιτον κοιμησαίτην κοιμήσαιμεν κοιμήσαιτε κοιμήσειᾰν,
κοιμήσαιεν
imperative   κοίμησον κοιμησᾰ́τω κοιμήσᾰτον κοιμησᾰ́των   κοιμήσᾰτε κοιμησᾰ́ντων
middle indicative ἐκοιμησᾰ́μην ἐκοιμήσω ἐκοιμήσᾰτο ἐκοιμήσᾰσθον ἐκοιμησᾰ́σθην ἐκοιμησᾰ́μεθᾰ ἐκοιμήσᾰσθε ἐκοιμήσᾰντο
subjunctive κοιμήσωμαι κοιμήσῃ κοιμήσηται κοιμήσησθον κοιμήσησθον κοιμησώμεθᾰ κοιμήσησθε κοιμήσωνται
optative κοιμησαίμην κοιμήσαιο κοιμήσαιτο κοιμήσαισθον κοιμησαίσθην κοιμησαίμεθᾰ κοιμήσαισθε κοιμήσαιντο
imperative   κοίμησαι κοιμησᾰ́σθω κοιμήσᾰσθον κοιμησᾰ́σθων   κοιμήσᾰσθε κοιμησᾰ́σθων
passive indicative ἐκοιμήθην ἐκοιμήθης ἐκοιμήθη ἐκοιμήθητον ἐκοιμηθήτην ἐκοιμήθημεν ἐκοιμήθητε ἐκοιμήθησᾰν
subjunctive κοιμηθῶ κοιμηθῇς κοιμηθῇ κοιμηθῆτον κοιμηθῆτον κοιμηθῶμεν κοιμηθῆτε κοιμηθῶσῐ(ν)
optative κοιμηθείην κοιμηθείης κοιμηθείη κοιμηθεῖτον,
κοιμηθείητον 		κοιμηθείτην,
κοιμηθειήτην 		κοιμηθεῖμεν,
κοιμηθείημεν 		κοιμηθεῖτε,
κοιμηθείητε 		κοιμηθεῖεν,
κοιμηθείησᾰν
imperative   κοιμήθητῐ κοιμηθήτω κοιμήθητον κοιμηθήτων   κοιμήθητε κοιμηθέντων
active middle passive
infinitive κοιμῆσαι κοιμήσᾰσθαι κοιμηθῆναι
participle m κοιμήσᾱς κοιμησᾰ́μενος κοιμηθείς
f κοιμήσᾱσᾰ κοιμησᾰμένη κοιμηθεῖσᾰ
n κοιμῆσᾰν κοιμησᾰ́μενον κοιμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κοίμησᾰ, κοιμησᾰ́μην, κοιμήθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοίμησᾰ κοίμησᾰς κοίμησε(ν) κοιμήσᾰτον κοιμησᾰ́την κοιμήσᾰμεν κοιμήσᾰτε κοίμησᾰν
subjunctive κοιμήσω,
κοιμήσωμῐ 		κοιμήσῃς,
κοιμήσῃσθᾰ 		κοιμήσῃ,
κοιμήσῃσῐ 		κοιμήσητον κοιμήσητον κοιμήσωμεν κοιμήσητε κοιμήσωσῐ(ν)
optative κοιμήσαιμῐ κοιμήσαις,
κοιμήσαισθᾰ,
κοιμήσειᾰς 		κοιμήσειε(ν),
κοιμήσαι 		κοιμησεῖτον κοιμησείτην κοιμησεῖμεν κοιμησεῖτε κοιμησεῖεν
imperative   κοίμησον κοιμησᾰ́τω κοιμήσᾰτον κοιμησᾰ́των   κοιμήσᾰτε κοιμησᾰ́ντων
middle indicative κοιμησᾰ́μην κοιμήσᾰο κοιμήσᾰτο κοιμήσᾰσθον κοιμησᾰ́σθην κοιμησᾰ́με(σ)θᾰ κοιμήσᾰσθε κοιμήσᾰντο
subjunctive κοιμήσωμαι κοιμήσηαι κοιμήσηται κοιμήσησθον κοιμήσησθον κοιμησώμε(σ)θᾰ κοιμήσησθε κοιμήσωνται
optative κοιμησαίμην κοιμήσαιο κοιμήσαιτο κοιμήσαισθον κοιμησαίσθην κοιμησαίμε(σ)θᾰ κοιμήσαισθε κοιμησαίᾰτο
imperative   κοίμησαι κοιμησᾰ́σθω κοιμήσᾰσθον κοιμησᾰ́σθων   κοιμήσᾰσθε κοιμησᾰ́σθων
passive indicative κοιμήθην κοιμήθης κοιμήθη κοιμήθητον κοιμηθήτην κοιμήθημεν κοιμήθητε κοιμήθησᾰν,
κοίμηθεν
subjunctive κοιμηθῶ κοιμηθῇς κοιμηθῇ κοιμηθῆτον κοιμηθῆτον κοιμηθῶμεν κοιμηθῆτε κοιμηθῶσῐ(ν)
optative κοιμηθείην κοιμηθείης κοιμηθείη κοιμηθεῖτον,
κοιμηθείητον 		κοιμηθείτην,
κοιμηθειήτην 		κοιμηθεῖμεν,
κοιμηθείημεν 		κοιμηθεῖτε,
κοιμηθείητε 		κοιμήθειεν,
κοιμηθείησᾰν
imperative   κοιμήθητῐ κοιμηθήτω κοιμήθητον κοιμηθήτων   κοιμήθητε κοιμηθέντων
active middle passive
infinitive κοιμῆσαι/κοιμησᾰ́μεν/κοιμησᾰμέναι κοιμήσᾰσθαι κοιμηθῆναι/κοιμηθήμεναι
participle m κοιμήσᾱς κοιμησᾰ́μενος κοιμηθείς
f κοιμήσᾱσᾰ κοιμησᾰμένη κοιμηθεῖσᾰ
n κοιμῆσᾰν κοιμησᾰ́μενον κοιμηθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκοίμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative κεκοίμημαι κεκοίμησαι κεκοίμηται κεκοίμησθον κεκοίμησθον κεκοιμήμεθᾰ κεκοίμησθε κεκοίμηνται
subjunctive κεκοιμημένος ὦ κεκοιμημένος ᾖς κεκοιμημένος ᾖ κεκοιμημένω ἦτον κεκοιμημένω ἦτον κεκοιμημένοι ὦμεν κεκοιμημένοι ἦτε κεκοιμημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκοιμημένος εἴην κεκοιμημένος εἴης κεκοιμημένος εἴη κεκοιμημένω εἴητον/εἶτον κεκοιμημένω εἰήτην/εἴτην κεκοιμημένοι εἴημεν/εἶμεν κεκοιμημένοι εἴητε/εἶτε κεκοιμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκοίμησο κεκοιμήσθω κεκοίμησθον κεκοιμήσθων   κεκοίμησθε κεκοιμήσθων
middle/passive
infinitive κεκοιμῆσθαι
participle m κεκοιμημένος
f κεκοιμημένη
n κεκοιμημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκοιμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐκεκοιμήμην ἐκεκοίμησο ἐκεκοίμητο ἐκεκοίμησθον ἐκεκοιμήσθην ἐκεκοιμήμεθᾰ ἐκεκοίμησθε ἐκεκοίμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κοιμάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 731

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia