From Ancient Greek κολᾰστήρῐον (kolăstḗrĭon, “house of correction”).
κολαστήριο • (kolastírio) n (plural κολαστήρια)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κολαστήριο (kolastírio) | κολαστήρια (kolastíria) |
genitive | κολαστηρίου (kolastiríou) κολαστήριου (kolastíriou) |
κολαστηρίων (kolastiríon) κολαστήριων (kolastírion) |
accusative | κολαστήριο (kolastírio) | κολαστήρια (kolastíria) |
vocative | κολαστήριο (kolastírio) | κολαστήρια (kolastíria) |