Perfect participle of κολλιέμαι (kolliémai), passive voice of κολλάω/κολλώ (“I glue”).
κολλημένος • (kolliménos) m (feminine κολλημένη, neuter κολλημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κολλημένος (kolliménos) | κολλημένη (kolliméni) | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένοι (kolliménoi) | κολλημένες (kolliménes) | κολλημένα (kolliména) | |
genitive | κολλημένου (kolliménou) | κολλημένης (kolliménis) | κολλημένου (kolliménou) | κολλημένων (kolliménon) | κολλημένων (kolliménon) | κολλημένων (kolliménon) | |
accusative | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένη (kolliméni) | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένους (kolliménous) | κολλημένες (kolliménes) | κολλημένα (kolliména) | |
vocative | κολλημένε (kolliméne) | κολλημένη (kolliméni) | κολλημένο (kolliméno) | κολλημένοι (kolliménoi) | κολλημένες (kolliménes) | κολλημένα (kolliména) |