κουδούνι

• κωδώνιον n (kodónion) — Katharevousa

From Byzantine Greek κουδούνι(ν) (koudoúni(n)), inherited through Koine Greek from Ancient Greek κωδώνιον (kōdṓnion), a diminutive of κώδων (kṓdōn, “bell”).

• IPA^(key): /kuˈðu.ni/
• Rhymes: -uni
• Hyphenation: κου‧δού‧νι

κουδούνι • (koudoúni) n (plural κουδούνια)

1. bell
2. doorbell
   • 2011, Vasilis Danellis, Μαύρη μπίρα:

     Μια παχουλή γυναίκα πενήντα και βάλε άνοιξε την πόρτα αμέσως μετά τον ήχο του κουδουνιού. Με κοίταξε με μια αγενή έκφραση απορίας. Της πούλησα ένα παραμύθι διαφορετικό από εκείνο που είχα πασάρει μερικά λεπτά πριν στην ένοικο του ημιυπόγειου διαμερίσματος.

     Mia pachoulí gynaíka penínta kai vále ánoixe tin pórta amésos metá ton ícho tou koudounioú. Me koítaxe me mia agení ékfrasi aporías. Tis poúlisa éna paramýthi diaforetikó apó ekeíno pou eícha pasárei meriká leptá prin stin énoiko tou imiypógeiou diamerísmatos.

     A chubby woman, fifty or more, opened the door immediately after the sound of the doorbell. She regarded me with a rude questioning expression. I gave her some tall tale, different from the one I had given the tenant of the basement apartment a few minutes beforehand.

• κώδων m (kódon) (Katharevousa), κώδωνας m (kódonas) (Dimotiki)
• καμπάνα f (kampána, “church bell”)

• κουδουνίστρα f (koudounístra, “baby's rattle”)
• κουδουνίζω (koudounízo, “to ring, to jingle”)
• κουδούνι πόρτας n (koudoúni pórtas, “doorbell”)

• κουδούνι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language