Learnedly from κράτ(ος) (krát(os)) + -ικός (-ikós), a calque of French étatique and German staatlich.[1]
κρατικός • (kratikós) m (feminine κρατική, neuter κρατικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κρατικός (kratikós) | κρατική (kratikí) | κρατικό (kratikó) | κρατικοί (kratikoí) | κρατικές (kratikés) | κρατικά (kratiká) | |
genitive | κρατικού (kratikoú) | κρατικής (kratikís) | κρατικού (kratikoú) | κρατικών (kratikón) | κρατικών (kratikón) | κρατικών (kratikón) | |
accusative | κρατικό (kratikó) | κρατική (kratikí) | κρατικό (kratikó) | κρατικούς (kratikoús) | κρατικές (kratikés) | κρατικά (kratiká) | |
vocative | κρατικέ (kratiké) | κρατική (kratikí) | κρατικό (kratikó) | κρατικοί (kratikoí) | κρατικές (kratikés) | κρατικά (kratiká) |