Learnedly from κυκλοθυμ(ία) (kyklothym(ía)) + -ικός (-ikós), a calque of German zyklothym.[1]
κυκλοθυμικός • (kyklothymikós) m (feminine κυκλοθυμική, neuter κυκλοθυμικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κυκλοθυμικός (kyklothymikós) | κυκλοθυμική (kyklothymikí) | κυκλοθυμικό (kyklothymikó) | κυκλοθυμικοί (kyklothymikoí) | κυκλοθυμικές (kyklothymikés) | κυκλοθυμικά (kyklothymiká) | |
genitive | κυκλοθυμικού (kyklothymikoú) | κυκλοθυμικής (kyklothymikís) | κυκλοθυμικού (kyklothymikoú) | κυκλοθυμικών (kyklothymikón) | κυκλοθυμικών (kyklothymikón) | κυκλοθυμικών (kyklothymikón) | |
accusative | κυκλοθυμικό (kyklothymikó) | κυκλοθυμική (kyklothymikí) | κυκλοθυμικό (kyklothymikó) | κυκλοθυμικούς (kyklothymikoús) | κυκλοθυμικές (kyklothymikés) | κυκλοθυμικά (kyklothymiká) | |
vocative | κυκλοθυμικέ (kyklothymiké) | κυκλοθυμική (kyklothymikí) | κυκλοθυμικό (kyklothymikó) | κυκλοθυμικοί (kyklothymikoí) | κυκλοθυμικές (kyklothymikés) | κυκλοθυμικά (kyklothymiká) |