From κύων (kúōn, “dog”) + ἔχω (ékhō, “to bear, carry, bring”).
κῠνοῦχος • (kunoûkhos) m (genitive κῠνούχου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κῠνοῦχος ho kunoûkhos |
τὼ κῠνούχω tṑ kunoúkhō |
οἱ κῠνοῦχοι hoi kunoûkhoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ κῠνούχου toû kunoúkhou |
τοῖν κῠνούχοιν toîn kunoúkhoin |
τῶν κῠνούχων tôn kunoúkhōn | ||||||||||
Dative | τῷ κῠνούχῳ tôi kunoúkhōi |
τοῖν κῠνούχοιν toîn kunoúkhoin |
τοῖς κῠνούχοις toîs kunoúkhois | ||||||||||
Accusative | τὸν κῠνοῦχον tòn kunoûkhon |
τὼ κῠνούχω tṑ kunoúkhō |
τοὺς κῠνούχους toùs kunoúkhous | ||||||||||
Vocative | κῠνοῦχε kunoûkhe |
κῠνούχω kunoúkhō |
κῠνοῦχοι kunoûkhoi | ||||||||||
Notes: |
|