Learnedly, from Ancient Greek κυοφορῶ (kuophorô), contracted form of κυοφορέω (kuophoréō) < κύω (kúō)
κυοφορώ • (kyoforó) (past κυοφόρησα, passive κυοφορούμαι, p‑past κυοφορήθηκα)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κυοφορώ | κυοφορήσω | κυοφορούμαι | κυοφορηθώ |
| 2 sg | κυοφορείς | κυοφορήσεις | κυοφορείσαι | κυοφορηθείς |
| 3 sg | κυοφορεί | κυοφορήσει | κυοφορείται | κυοφορηθεί |
| 1 pl | κυοφορούμε | κυοφορήσουμε, [-ομε] | κυοφορούμαστε, {κυοφορούμεθα} | κυοφορηθούμε |
| 2 pl | κυοφορείτε | κυοφορήσετε | κυοφορείστε, {κυοφορείσθε} | κυοφορηθείτε |
| 3 pl | κυοφορούν(ε) | κυοφορήσουν(ε) | κυοφορούνται | κυοφορηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κυοφορούσα | κυοφόρησα | [κυοφορούμουν]1 | κυοφορήθηκα |
| 2 sg | κυοφορούσες | κυοφόρησες | [κυοφορούσουν]1 | κυοφορήθηκες |
| 3 sg | κυοφορούσε | κυοφόρησε | κυοφορούνταν, {(ε)κυοφορείτο} | κυοφορήθηκε |
| 1 pl | κυοφορούσαμε | κυοφορήσαμε | κυοφορούμασταν, (‑ούμαστε) | κυοφορηθήκαμε |
| 2 pl | κυοφορούσατε | κυοφορήσατε | [κυοφορούσασταν, (‑ούσαστε)] | κυοφορηθήκατε |
| 3 pl | κυοφορούσαν(ε) | κυοφόρησαν, κυοφορήσαν(ε) | κυοφορούνταν, {(ε)κυοφορούντο} | κυοφορήθηκαν, κυοφορηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κυοφορώ ➤ | θα κυοφορήσω ➤ | θα κυοφορούμαι ➤ | θα κυοφορηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κυοφορείς, … | θα κυοφορήσεις, … | θα κυοφορείσαι, … | θα κυοφορηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κυοφορήσει | έχω, έχεις, … κυοφορηθεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κυοφορήσει | είχα, είχες, … κυοφορηθεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κυοφορήσει | θα έχω, θα έχεις, … κυοφορηθεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | κυοφόρησε | — | κυοφορήσου |
| 2 pl | κυοφορείτε | κυοφορήστε | κυοφορείστε, {κυοφορείσθε} | κυοφορηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κυοφορώντας ➤ | κυοφορούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κυοφορήσει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | κυοφορήσει | κυοφορηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial forms ending in -(α) are rarely used for learned verbs. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||