From λιτανεύω (litaneúō, “to pray, entreat”) + -είᾱ (-eíā).
λῐτᾰνείᾱ • (lĭtăneíā) f (genitive λῐτᾰνείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ λῐτᾰνείᾱ hē lĭtăneíā |
τὼ λῐτᾰνείᾱ tṑ lĭtăneíā |
αἱ λῐτᾰνεῖαι hai lĭtăneîai | ||||||||||
Genitive | τῆς λῐτᾰνείᾱς tês lĭtăneíās |
τοῖν λῐτᾰνείαιν toîn lĭtăneíain |
τῶν λῐτᾰνειῶν tôn lĭtăneiôn | ||||||||||
Dative | τῇ λῐτᾰνείᾳ têi lĭtăneíāi |
τοῖν λῐτᾰνείαιν toîn lĭtăneíain |
ταῖς λῐτᾰνείαις taîs lĭtăneíais | ||||||||||
Accusative | τὴν λῐτᾰνείᾱν tḕn lĭtăneíān |
τὼ λῐτᾰνείᾱ tṑ lĭtăneíā |
τᾱ̀ς λῐτᾰνείᾱς tā̀s lĭtăneíās | ||||||||||
Vocative | λῐτᾰνείᾱ lĭtăneíā |
λῐτᾰνείᾱ lĭtăneíā |
λῐτᾰνεῖαι lĭtăneîai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek λιτανείᾱ (litaneíā).
λιτανεία • (litaneía) f (plural λιτανείες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | λιτανεία (litaneía) | λιτανείες (litaneíes) |
genitive | λιτανείας (litaneías) | λιτανειών (litaneión) |
accusative | λιτανεία (litaneía) | λιτανείες (litaneíes) |
vocative | λιτανεία (litaneía) | λιτανείες (litaneíes) |