From λέγω (légō, “to arrange, gather”) + -είᾱ (-eíā)
λογείᾱ • (logeíā) f (genitive λογείᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ λογείᾱ hē logeíā |
τὼ λογείᾱ tṑ logeíā |
αἱ λογεῖαι hai logeîai | ||||||||||
| Genitive | τῆς λογείᾱς tês logeíās |
τοῖν λογείαιν toîn logeíain |
τῶν λογειῶν tôn logeiôn | ||||||||||
| Dative | τῇ λογείᾳ têi logeíāi |
τοῖν λογείαιν toîn logeíain |
ταῖς λογείαις taîs logeíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν λογείᾱν tḕn logeíān |
τὼ λογείᾱ tṑ logeíā |
τᾱ̀ς λογείᾱς tā̀s logeíās | ||||||||||
| Vocative | λογείᾱ logeíā |
λογείᾱ logeíā |
λογεῖαι logeîai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
λογεία • (logeía) f (plural λογείες)