Learnedly from λογοτεχν(ία) (logotechn(ía)) + -ικός (-ikós).[1]
λογοτεχνικός • (logotechnikós) m (feminine λογοτεχνική, neuter λογοτεχνικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | λογοτεχνικός (logotechnikós) | λογοτεχνική (logotechnikí) | λογοτεχνικό (logotechnikó) | λογοτεχνικοί (logotechnikoí) | λογοτεχνικές (logotechnikés) | λογοτεχνικά (logotechniká) | |
genitive | λογοτεχνικού (logotechnikoú) | λογοτεχνικής (logotechnikís) | λογοτεχνικού (logotechnikoú) | λογοτεχνικών (logotechnikón) | λογοτεχνικών (logotechnikón) | λογοτεχνικών (logotechnikón) | |
accusative | λογοτεχνικό (logotechnikó) | λογοτεχνική (logotechnikí) | λογοτεχνικό (logotechnikó) | λογοτεχνικούς (logotechnikoús) | λογοτεχνικές (logotechnikés) | λογοτεχνικά (logotechniká) | |
vocative | λογοτεχνικέ (logotechniké) | λογοτεχνική (logotechnikí) | λογοτεχνικό (logotechnikó) | λογοτεχνικοί (logotechnikoí) | λογοτεχνικές (logotechnikés) | λογοτεχνικά (logotechniká) |