μίγνυμι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word μίγνυμι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word μίγνυμι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say μίγνυμι in singular and plural. Everything you need to know about the word μίγνυμι you have here. The definition of the word μίγνυμι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofμίγνυμι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *meyǵ-, *meyḱ- (“to mix”) + -νῡμι (-nūmi). Cognates include Welsh mysgu (“to mix”), Latin misceō (“mix”), Old Church Slavonic мѣшати (měšati, “to mix”) (Russian мешать (mešatʹ)), Lithuanian maišyti (“to mix”), Sanskrit मिश्र (miśra, “mixed”), and Old English *mixian, miscian (“to blend, mix, combine”) (English mix).

Pronunciation

 

Verb

μῑ́γνῡμῐ • (mī́gnūmi)

  1. (active voice)
    1. to mix, mix up, mingle
    2. to join, bring together
      1. to join battle hand to hand
      2. to bring into connection with, to make acquainted
  2. (passive voice, with future middle)
    1. to be mixed up with, mingled among
      1. to be brought into contact with
      2. to mix in fight
      3. to have sex with

Inflection

   Present: μῑ́γνῡμῐ, μῑ́γνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μῑ́γνῡμῐ μῑ́γνῡς μῑ́γνῡσῐ(ν) μῑ́γνῠτον μῑ́γνῠτον μῑ́γνῠμεν μῑ́γνῠτε μῑγνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive μῑγνῠ́ω μῑγνῠ́ῃς μῑγνῠ́ῃ μῑγνῠ́ητον μῑγνῠ́ητον μῑγνῠ́ωμεν μῑγνῠ́ητε μῑγνῠ́ωσῐ(ν)
optative μῑγνῠ́οιμῐ μῑγνῠ́οις μῑγνῠ́οι μῑγνῠ́οιτον μῑγνῠοίτην μῑγνῠ́οιμεν μῑγνῠ́οιτε μῑγνῠ́οιεν
imperative   μῑ́γνῡ μῑγνῠ́τω μῑ́γνῠτον μῑγνῠ́των   μῑ́γνῠτε μῑγνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative μῑ́γνῠμαι μῑ́γνῠσαι μῑ́γνῠται μῑ́γνῠσθον μῑ́γνῠσθον μῑγνῠ́μεθα μῑ́γνῠσθε μῑ́γνῠνται
subjunctive μῑγνῠ́ωμαι μῑγνῠ́ῃ μῑγνῠ́ηται μῑγνῠ́ησθον μῑγνῠ́ησθον μῑγνῠώμεθᾰ μῑγνῠ́ησθε μῑγνῠ́ωνται
optative μῑγνῠοίμην μῑγνῠ́οιο μῑγνῠ́οιτο μῑγνῠ́οισθον μῑγνῠοίσθην μῑγνῠοίμεθᾰ μῑγνῠ́οισθε μῑγνῠ́οιντο
imperative   μῑ́γνῠσο μῑγνῠ́σθω μῑ́γνῠσθον μῑγνῠ́σθων   μῑ́γνῠσθε μῑγνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive μῑγνῠ́ναι μῑ́γνῠσθαι
participle m μῑγνῡ́ς μῑγνῠ́μενος
f μῑγνῦσᾰ μῑγνῠμένη
n μῑγνῠ́ν μῑγνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: μῑ́γνῡν, μῑγνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μῑ́γνῡν μῑ́γνῡς μῑ́γνῡ μῑ́γνῠτον μῑγνῠ́την μῑ́γνῠμεν μῑ́γνῠτε μῑ́γνῠσᾰν
middle/
passive 		indicative μῑγνῠ́μην μῑ́γνῠσο μῑ́γνῠτο μῑ́γνῠσθον μῑγνῠ́σθην μῑγνῠ́μεθᾰ μῑ́γνῠσθε μῑ́γνῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μῑ́ξω, μῑ́ξομαι, μῑχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μῑ́ξω μῑ́ξεις μῑ́ξει μῑ́ξετον μῑ́ξετον μῑ́ξομεν μῑ́ξετε μῑ́ξουσῐ(ν)
optative μῑ́ξοιμῐ μῑ́ξοις μῑ́ξοι μῑ́ξοιτον μῑξοίτην μῑ́ξοιμεν μῑ́ξοιτε μῑ́ξοιεν
middle indicative μῑ́ξομαι μῑ́ξῃ,
μῑ́ξει 		μῑ́ξεται μῑ́ξεσθον μῑ́ξεσθον μῑξόμεθᾰ μῑ́ξεσθε μῑ́ξονται
optative μῑξοίμην μῑ́ξοιο μῑ́ξοιτο μῑ́ξοισθον μῑξοίσθην μῑξοίμεθᾰ μῑ́ξοισθε μῑ́ξοιντο
passive indicative μῑχθήσομαι μῑχθήσῃ μῑχθήσεται μῑχθήσεσθον μῑχθήσεσθον μῑχθησόμεθᾰ μῑχθήσεσθε μῑχθήσονται
optative μῑχθησοίμην μῑχθήσοιο μῑχθήσοιτο μῑχθήσοισθον μῑχθησοίσθην μῑχθησοίμεθᾰ μῑχθήσοισθε μῑχθήσοιντο
active middle passive
infinitive μῑ́ξειν μῑ́ξεσθαι μῑχθήσεσθαι
participle m μῑ́ξων μῑξόμενος μῑχθησόμενος
f μῑ́ξουσᾰ μῑξομένη μῑχθησομένη
n μῖξον μῑξόμενον μῑχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔμῑξᾰ, ἐμῑξᾰ́μην, ἐμῑ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμῑξᾰ ἔμῑξᾰς ἔμῑξε(ν) ἐμῑ́ξᾰτον ἐμῑξᾰ́την ἐμῑ́ξᾰμεν ἐμῑ́ξᾰτε ἔμῑξᾰν
subjunctive μῑ́ξω μῑ́ξῃς μῑ́ξῃ μῑ́ξητον μῑ́ξητον μῑ́ξωμεν μῑ́ξητε μῑ́ξωσῐ(ν)
optative μῑ́ξαιμῐ μῑ́ξειᾰς,
μῑ́ξαις 		μῑ́ξειε(ν),
μῑ́ξαι 		μῑ́ξαιτον μῑξαίτην μῑ́ξαιμεν μῑ́ξαιτε μῑ́ξειᾰν,
μῑ́ξαιεν
imperative   μῖξον μῑξᾰ́τω μῑ́ξᾰτον μῑξᾰ́των   μῑ́ξᾰτε μῑξᾰ́ντων
middle indicative ἐμῑξᾰ́μην ἐμῑ́ξω ἐμῑ́ξᾰτο ἐμῑ́ξᾰσθον ἐμῑξᾰ́σθην ἐμῑξᾰ́μεθᾰ ἐμῑ́ξᾰσθε ἐμῑ́ξᾰντο
subjunctive μῑ́ξωμαι μῑ́ξῃ μῑ́ξηται μῑ́ξησθον μῑ́ξησθον μῑξώμεθᾰ μῑ́ξησθε μῑ́ξωνται
optative μῑξαίμην μῑ́ξαιο μῑ́ξαιτο μῑ́ξαισθον μῑξαίσθην μῑξαίμεθᾰ μῑ́ξαισθε μῑ́ξαιντο
imperative   μῖξαι μῑξᾰ́σθω μῑ́ξᾰσθον μῑξᾰ́σθων   μῑ́ξᾰσθε μῑξᾰ́σθων
passive indicative ἐμῑ́χθην ἐμῑ́χθης ἐμῑ́χθη ἐμῑ́χθητον ἐμῑχθήτην ἐμῑ́χθημεν ἐμῑ́χθητε ἐμῑ́χθησᾰν
subjunctive μῑχθῶ μῑχθῇς μῑχθῇ μῑχθῆτον μῑχθῆτον μῑχθῶμεν μῑχθῆτε μῑχθῶσῐ(ν)
optative μῑχθείην μῑχθείης μῑχθείη μῑχθεῖτον,
μῑχθείητον 		μῑχθείτην,
μῑχθειήτην 		μῑχθεῖμεν,
μῑχθείημεν 		μῑχθεῖτε,
μῑχθείητε 		μῑχθεῖεν,
μῑχθείησᾰν
imperative   μῑ́χθητῐ μῑχθήτω μῑ́χθητον μῑχθήτων   μῑ́χθητε μῑχθέντων
active middle passive
infinitive μῖξαι μῑ́ξᾰσθαι μῑχθῆναι
participle m μῑ́ξᾱς μῑξᾰ́μενος μῑχθείς
f μῑ́ξᾱσᾰ μῑξᾰμένη μῑχθεῖσᾰ
n μῖξᾰν μῑξᾰ́μενον μῑχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμῑ́γην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐμῑ́γην ἐμῑ́γης ἐμῑ́γη ἐμῑ́γητον ἐμῑγήτην ἐμῑ́γημεν ἐμῑ́γητε ἐμῑ́γησᾰν,
ἔμῑγεν
subjunctive μῑγῶ μῑγῇς μῑγῇ μῑγῆτον μῑγῆτον μῑγῶμεν μῑγῆτε μῑγῶσῐ(ν)
optative μῑγείην μῑγείης μῑγείη μῑγεῖτον,
μῑγείητον 		μῑγείτην,
μῑγειήτην 		μῑγεῖμεν,
μῑγείημεν 		μῑγεῖτε,
μῑγείητε 		μῑ́γειεν,
μῑγείησᾰν
imperative   μῑ́γηθῐ μῑγήτω μῑ́γητον μῑγήτων   μῑ́γητε μῑγέντων
passive
infinitive μῑγῆναι/μῑγήμεναι
participle m μῑγείς
f μῑγεῖσᾰ
n μῑγέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: μῑ́γην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative μῑ́γην μῑ́γης μῑ́γη μῑ́γητον μῑγήτην μῑ́γημεν μῑ́γητε μῑ́γησᾰν,
μῖγεν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μέμῐχᾰ, μέμῐγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέμῐχᾰ μέμῐχᾰς μέμῐχε(ν) μεμῐ́χᾰτον μεμῐ́χᾰτον μεμῐ́χᾰμεν μεμῐ́χᾰτε μεμῐ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμῐ́χω μεμῐ́χῃς μεμῐ́χῃ μεμῐ́χητον μεμῐ́χητον μεμῐ́χωμεν μεμῐ́χητε μεμῐ́χωσῐ(ν)
optative μεμῐ́χοιμῐ,
μεμῐχοίην 		μεμῐ́χοις,
μεμῐχοίης 		μεμῐ́χοι,
μεμῐχοίη 		μεμῐ́χοιτον μεμῐχοίτην μεμῐ́χοιμεν μεμῐ́χοιτε μεμῐ́χοιεν
imperative   μέμῐχε μεμῐχέτω μεμῐ́χετον μεμῐχέτων   μεμῐ́χετε μεμῐχόντων
middle/
passive 		indicative μέμῐγμαι μέμῐξαι μέμῐκται μέμῐχθον μέμῐχθον μεμῐ́γμεθᾰ μέμῐχθε μεμῐ́γᾰται
subjunctive μεμῐγμένος ὦ μεμῐγμένος ᾖς μεμῐγμένος ᾖ μεμῐγμένω ἦτον μεμῐγμένω ἦτον μεμῐγμένοι ὦμεν μεμῐγμένοι ἦτε μεμῐγμένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμῐγμένος εἴην μεμῐγμένος εἴης μεμῐγμένος εἴη μεμῐγμένω εἴητον/εἶτον μεμῐγμένω εἰήτην/εἴτην μεμῐγμένοι εἴημεν/εἶμεν μεμῐγμένοι εἴητε/εἶτε μεμῐγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   μέμῐξο μεμῐ́χθω μέμῐχθον μεμῐ́χθων   μέμῐχθε μεμῐ́χθων
active middle/passive
infinitive μεμῐχέναι μεμῐ́χθαι
participle m μεμῐχώς μεμῐγμένος
f μεμῐχυῖᾰ μεμῐγμένη
n μεμῐχός μεμῐγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia