Learned borrowing from Ancient Greek μακραίων (makraíōn),[1] from μακρός (makrós) + αἰών (aiṓn).
μακραίωνος • (makraíonos) m (feminine μακραίωνη, neuter μακραίωνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μακραίωνος (makraíonos) | μακραίωνη (makraíoni) | μακραίωνο (makraíono) | μακραίωνοι (makraíonoi) | μακραίωνες (makraíones) | μακραίωνα (makraíona) | |
genitive | μακραίωνου (makraíonou) | μακραίωνης (makraíonis) | μακραίωνου (makraíonou) | μακραίωνων (makraíonon) | μακραίωνων (makraíonon) | μακραίωνων (makraíonon) | |
accusative | μακραίωνο (makraíono) | μακραίωνη (makraíoni) | μακραίωνο (makraíono) | μακραίωνους (makraíonous) | μακραίωνες (makraíones) | μακραίωνα (makraíona) | |
vocative | μακραίωνε (makraíone) | μακραίωνη (makraíoni) | μακραίωνο (makraíono) | μακραίωνοι (makraíonoi) | μακραίωνες (makraíones) | μακραίωνα (makraíona) |