μαντίλιον • (mantílion) n (genitive μαντιλίου); second declension
Case / # | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | τὸ μαντίλιον tò mantílion |
τᾰ̀ μαντίλιᾰ tà mantília |
Genitive | τοῦ μαντιλίου toû mantilíou |
τῶν μαντιλίων tôn mantilíōn |
Dative | τῷ μαντιλίῳ tôi mantilíōi |
τοῖς μαντιλίοις toîs mantilíois |
Accusative | τὸ μαντίλιον tò mantílion |
τᾰ̀ μαντίλιᾰ tà mantília |
Vocative | μαντίλιον mantílion |
μαντίλιᾰ mantília |