Learnedly, from Hellenistic Koine Greek μεγαλομάρτυρα (megalomártura), accusative singular of μεγαλομάρτυς (megalomártus).[1] By surface analysis, μεγαλο- (“great”) + μάρτυρας (“martyr; witness”).
μεγαλομάρτυρας • (megalomártyras) m or f (plural μεγαλομάρτυρες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | μεγαλομάρτυρας (megalomártyras) | μεγαλομάρτυρες (megalomártyres) |
genitive | μεγαλομάρτυρα (megalomártyra) | μεγαλομαρτύρων (megalomartýron) |
accusative | μεγαλομάρτυρα (megalomártyra) | μεγαλομάρτυρες (megalomártyres) |
vocative | μεγαλομάρτυρα (megalomártyra) | μεγαλομάρτυρες (megalomártyres) |
Feminine singular genitive: μεγαλομάρτυρος (megalomártyros), also formal masculine.