From μέλι (méli, “honey”) and λωτός (lōtós, “lotus”).
μελίλωτον • (melílōton) n (genitive μελιλώτου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μελίλωτον tò melílōton |
τὼ μελιλώτω tṑ melilṓtō |
τᾰ̀ μελίλωτᾰ tà melílōta | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μελιλώτου toû melilṓtou |
τοῖν μελιλώτοιν toîn melilṓtoin |
τῶν μελιλώτων tôn melilṓtōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μελιλώτῳ tôi melilṓtōi |
τοῖν μελιλώτοιν toîn melilṓtoin |
τοῖς μελιλώτοις toîs melilṓtois | ||||||||||
| Accusative | τὸ μελίλωτον tò melílōton |
τὼ μελιλώτω tṑ melilṓtō |
τᾰ̀ μελίλωτᾰ tà melílōta | ||||||||||
| Vocative | μελίλωτον melílōton |
μελιλώτω melilṓtō |
μελίλωτᾰ melílōta | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||