From μέλι (méli, “honey”) + μῆλον (mêlon, “apple”).
μελῐ́μηλον • (melímēlon) n (genitive μελῐμήλου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μελῐ́μηλον tò melímēlon |
τὼ μελῐμήλω tṑ melimḗlō |
τᾰ̀ μελῐ́μηλᾰ tà melímēla | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μελῐμήλου toû melimḗlou |
τοῖν μελῐμήλοιν toîn melimḗloin |
τῶν μελῐμήλων tôn melimḗlōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μελῐμήλῳ tôi melimḗlōi |
τοῖν μελῐμήλοιν toîn melimḗloin |
τοῖς μελῐμήλοις toîs melimḗlois | ||||||||||
| Accusative | τὸ μελῐ́μηλον tò melímēlon |
τὼ μελῐμήλω tṑ melimḗlō |
τᾰ̀ μελῐ́μηλᾰ tà melímēla | ||||||||||
| Vocative | μελῐ́μηλον melímēlon |
μελῐμήλω melimḗlō |
μελῐ́μηλᾰ melímēla | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||