μεσημβρία

Ancient Greek

μεσημβρῐ́ᾱ • (mesēmbríā) f (genitive μεσημβρῐ́ᾱς); first declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μεσημβρῐ́ᾱ hē mesēmbríā	τὼ μεσημβρῐ́ᾱ tṑ mesēmbríā	αἱ μεσημβρῐ́αι hai mesēmbríai
Genitive	τῆς μεσημβρῐ́ᾱς tês mesēmbríās	τοῖν μεσημβρῐ́αιν toîn mesēmbríain	τῶν μεσημβρῐῶν tôn mesēmbriôn
Dative	τῇ μεσημβρῐ́ᾳ têi mesēmbríāi	τοῖν μεσημβρῐ́αιν toîn mesēmbríain	ταῖς μεσημβρῐ́αις taîs mesēmbríais
Accusative	τὴν μεσημβρῐ́ᾱν tḕn mesēmbríān	τὼ μεσημβρῐ́ᾱ tṑ mesēmbríā	τᾱ̀ς μεσημβρῐ́ᾱς tā̀s mesēmbríās
Vocative	μεσημβρῐ́ᾱ mesēmbríā	μεσημβρῐ́ᾱ mesēmbríā	μεσημβρῐ́αι mesēmbríai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“μεσημβρία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“μεσημβρία”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
μεσημβρία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
G3314 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

μεσημβρία • (mesimvría) f (plural μεσημβρίες)

Katharevousa and Ancient accusative singular: μεσημβρίαν (mesimvrían).

προ μεσημβρίας (pro mesimvrías, “before noon, ante meridiem”) π.μ. (p.m., “as in a.m.”)
μετά μεσημβρίαν (metá mesimvrían, “after noon, post meridiem”) μ.μ. (m.m., “as in p.m.”)