μικρ-ός (mikr-ós, “small”) + -ούλης (-oúlis)
μικρούλης • (mikroúlis) m (feminine μικρούλα, neuter μικρούλι or μικρούλικο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μικρούλης (mikroúlis) | μικρούλα (mikroúla) | μικρούλι (mikroúli) μικρούλικο (mikroúliko) |
μικρούληδες (mikroúlides) | μικρούλες (mikroúles) | μικρούλια (mikroúlia) μικρούλικα (mikroúlika) | |
| genitive | μικρούλη (mikroúli) | μικρούλας (mikroúlas) | μικρούλικου (mikroúlikou) | μικρούληδων (mikroúlidon) | — | μικρούλικων (mikroúlikon) | |
| accusative | μικρούλη (mikroúli) | μικρούλα (mikroúla) | μικρούλι (mikroúli) μικρούλικο (mikroúliko) |
μικρούληδες (mikroúlides) | μικρούλες (mikroúles) | μικρούλια (mikroúlia) μικρούλικα (mikroúlika) | |
| vocative | μικρούλη (mikroúli) | μικρούλα (mikroúla) | μικρούλι (mikroúli) μικρούλικο (mikroúliko) |
μικρούληδες (mikroúlides) | μικρούλες (mikroúles) | μικρούλια (mikroúlia) μικρούλικα (mikroúlika) | |