From the mediaeval Byzantine Greek μολογῶ (mologô), from Koine Greek ὁμολογῶ (homologô, “I confess”), contracted form of ὁμολογέω (homologéō, “to agree with”).[1]
μολογάω • (mologáo) / μολογώ (past μολόγησα, passive μολογιέμαι, p‑past μολογήθηκα, ppp μολογημένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | μολογάω, μολογώ | μολογήσω | μολογιέμαι | μολογηθώ |
| 2 sg | μολογάς | μολογήσεις | μολογιέσαι | μολογηθείς |
| 3 sg | μολογάει, μολογά | μολογήσει | μολογιέται | μολογηθεί |
| 1 pl | μολογάμε, μολογούμε | μολογήσουμε, [‑ομε] | μολογιόμαστε | μολογηθούμε |
| 2 pl | μολογάτε | μολογήσετε | μολογιέστε, (‑ιόσαστε) | μολογηθείτε |
| 3 pl | μολογάνε, μολογάν, μολογούν(ε) | μολογήσουν(ε) | μολογιούνται, (‑ιόνται) | μολογηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | μολογούσα, μολόγαγα | μολόγησα | μολογιόμουν(α) | μολογήθηκα |
| 2 sg | μολογούσες, μολόγαγες | μολόγησες | μολογιόσουν(α) | μολογήθηκες |
| 3 sg | μολογούσε, μολόγαγε | μολόγησε | μολογιόταν(ε) | μολογήθηκε |
| 1 pl | μολογούσαμε, μολογάγαμε | μολογήσαμε | μολογιόμασταν, (‑ιόμαστε) | μολογηθήκαμε |
| 2 pl | μολογούσατε, μολογάγατε | μολογήσατε | μολογιόσασταν, (‑ιόσαστε) | μολογηθήκατε |
| 3 pl | μολογούσαν(ε), μολόγαγαν, (μολογάγανε) | μολόγησαν, μολογήσαν(ε) | μολογιόνταν(ε), μολογιόντουσαν, μολογιούνταν | μολογήθηκαν, μολογηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα μολογάω, θα μολογώ ➤ | θα μολογήσω ➤ | θα μολογιέμαι ➤ | θα μολογηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα μολογάς, … | θα μολογήσεις, … | θα μολογιέσαι, … | θα μολογηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … μολογήσει έχω, έχεις, … μολογημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … μολογηθεί είμαι, είσαι, … μολογημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … μολογήσει είχα, είχες, … μολογημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … μολογηθεί ήμουν, ήσουν, … μολογημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … μολογήσει θα έχω, θα έχεις, … μολογημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … μολογηθεί θα είμαι, θα είσαι, … μολογημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | μολόγα, μολόγαγε | μολόγησε, μολόγα | — | μολογήσου |
| 2 pl | μολογάτε | μολογήστε | μολογιέστε | μολογηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | μολογώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας μολογήσει ➤ | μολογημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | μολογήσει | μολογηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||