(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
μονᾰχή • (monăkhḗ) f (genitive μονᾰχῆς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ μονᾰχή hē monăkhḗ |
τὼ μονᾰχᾱ́ tṑ monăkhā́ |
αἱ μονᾰχαί hai monăkhaí | ||||||||||
Genitive | τῆς μονᾰχῆς tês monăkhês |
τοῖν μονᾰχαῖν toîn monăkhaîn |
τῶν μονᾰχῶν tôn monăkhôn | ||||||||||
Dative | τῇ μονᾰχῇ têi monăkhêi |
τοῖν μονᾰχαῖν toîn monăkhaîn |
ταῖς μονᾰχαῖς taîs monăkhaîs | ||||||||||
Accusative | τὴν μονᾰχήν tḕn monăkhḗn |
τὼ μονᾰχᾱ́ tṑ monăkhā́ |
τᾱ̀ς μονᾰχᾱ́ς tā̀s monăkhā́s | ||||||||||
Vocative | μονᾰχή monăkhḗ |
μονᾰχᾱ́ monăkhā́ |
μονᾰχαί monăkhaí | ||||||||||
Notes: |
|
μοναχή • (monachí) f (plural μοναχές, masculine μοναχός)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | μοναχή (monachí) | μοναχές (monachés) |
genitive | μοναχής (monachís) | μοναχών (monachón) |
accusative | μοναχή (monachí) | μοναχές (monachés) |
vocative | μοναχή (monachí) | μοναχές (monachés) |