μονοούσιος • (monooúsios) m (feminine μονοούσια or μονοούσιος, neuter μονοούσιο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονοούσιος (monooúsios) | μονοούσιος (monooúsios) μονοούσια (monooúsia) |
μονοούσιο (monooúsio) | μονοούσιοι (monooúsioi) | μονοούσιοι (monooúsioi) μονοούσιες (monooúsies) |
μονοούσια (monooúsia) | |
| genitive | μονοούσιου (monooúsiou) | μονοούσιου (monooúsiou) μονοούσιας (monooúsias) |
μονοούσιου (monooúsiou) | μονοούσιων (monooúsion) | μονοούσιων (monooúsion) | μονοούσιων (monooúsion) | |
| accusative | μονοούσιο (monooúsio) | μονοούσιο (monooúsio) μονοούσια (monooúsia) |
μονοούσιο (monooúsio) | μονοούσιους (monooúsious) | μονοούσιους (monooúsious) μονοούσιες (monooúsies) |
μονοούσια (monooúsia) | |
| vocative | μονοούσιε (monooúsie) | μονοούσιε (monooúsie) μονοούσια (monooúsia) |
μονοούσιο (monooúsio) | μονοούσιοι (monooúsioi) | μονοούσιοι (monooúsioi) μονοούσιες (monooúsies) |
μονοούσια (monooúsia) | |