From μόνωση (mónosi, “insulation”).
μονωτικός • (monotikós) m (feminine μονωτική, neuter μονωτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονωτικός (monotikós) | μονωτική (monotikí) | μονωτικό (monotikó) | μονωτικοί (monotikoí) | μονωτικές (monotikés) | μονωτικά (monotiká) | |
| genitive | μονωτικού (monotikoú) | μονωτικής (monotikís) | μονωτικού (monotikoú) | μονωτικών (monotikón) | μονωτικών (monotikón) | μονωτικών (monotikón) | |
| accusative | μονωτικό (monotikó) | μονωτική (monotikí) | μονωτικό (monotikó) | μονωτικούς (monotikoús) | μονωτικές (monotikés) | μονωτικά (monotiká) | |
| vocative | μονωτικέ (monotiké) | μονωτική (monotikí) | μονωτικό (monotikó) | μονωτικοί (monotikoí) | μονωτικές (monotikés) | μονωτικά (monotiká) | |