From μόνος (mónos) + κέρας (kéras). The long ω results from a contraction of Proto-Hellenic *-kerahos, from the s-stem *kéras plus an o-suffix.
μονόκερως • (monókerōs) m or f (neuter μονόκερων); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | μονόκερως monókerōs |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερῳ monókerōi |
μονοκέρᾰτᾰ monokérata | ||||||||
Genitive | μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερων monókerōn | ||||||||
Dative | μονόκερῳ monókerōi |
μονόκερῳ monókerōi |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερῳν monókerōin |
μονόκερῳς monókerōis |
μονόκερῳς monókerōis | ||||||||
Accusative | μονόκερω / μονόκερων monókerō(n) |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερως monókerōs |
μονοκέρᾰτᾰ monokérata | ||||||||
Vocative | μονόκερως monókerōs |
μονόκερων monókerōn |
μονόκερω monókerō |
μονόκερω monókerō |
μονόκερῳ monókerōi |
μονοκέρᾰτᾰ monokérata | ||||||||
Notes: |
|
μονόκερως • (monókerōs) m (genitive μονοκέρωτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ μονόκερως ho monókerōs |
τὼ μονοκέρωτε tṑ monokérōte |
οἱ μονοκέρωτες hoi monokérōtes | ||||||||||
Genitive | τοῦ μονοκέρωτος toû monokérōtos |
τοῖν μονοκερώτοιν toîn monokerṓtoin |
τῶν μονοκερώτων tôn monokerṓtōn | ||||||||||
Dative | τῷ μονοκέρωτῐ tôi monokérōti |
τοῖν μονοκερώτοιν toîn monokerṓtoin |
τοῖς μονοκέρωσῐ / μονοκέρωσῐν toîs monokérōsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν μονοκέρωτᾰ tòn monokérōta |
τὼ μονοκέρωτε tṑ monokérōte |
τοὺς μονοκέρωτᾰς toùs monokérōtas | ||||||||||
Vocative | μονόκερως monókerōs |
μονοκέρωτε monokérōte |
μονοκέρωτες monokérōtes | ||||||||||
Notes: |
|