From μονο- (mono-) + λόγος (lógos).
μονόλογος • (monólogos) m (genitive μονολόγου); second declension
| Case / # | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | ὁ μονόλογος ho monólogos |
οἱ μονόλογοι hoi monólogoi |
| Genitive | τοῦ μονολόγου toû monológou |
τῶν μονολόγων tôn monológōn |
| Dative | τῷ μονολόγῳ tôi monológōi |
τοῖς μονολόγοις toîs monológois |
| Accusative | τὸν μονόλογον tòn monólogon |
τοὺς μονολόγους toùs monológous |
| Vocative | μονόλογε monóloge |
μονόλογοι monólogoi |
μονόλογος • (monólogos) m or f (neuter μονόλογον); second declension
| Number | Singular | Plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||
| Nominative | μονόλογος monólogos |
μονόλογον monólogon |
μονόλογοι monólogoi |
μονόλογᾰ monóloga | ||
| Genitive | μονολόγου monológou |
μονολόγου monológou |
μονολόγων monológōn |
μονολόγων monológōn | ||
| Dative | μονολόγῳ monológōi |
μονολόγῳ monológōi |
μονολόγοις monológois |
μονολόγοις monológois | ||
| Accusative | μονόλογον monólogon |
μονόλογον monólogon |
μονολόγους monológous |
μονόλογᾰ monóloga | ||
| Vocative | μονόλογε monóloge |
μονόλογον monólogon |
μονόλογοι monólogoi |
μονόλογᾰ monóloga | ||
From Byzantine Greek μονόλογος (monólogos).
μονόλογος • (monólogos) m