Inherited from Byzantine Greek ἐμπερδεύω (emperdeúō) < ἐμπερδένω (emperdénō) (see δένω (déno)) as in the participle ἐμπερδεμένος (emperdeménos) (see μπερδεμένος (berdeménos)). From (ἐν-) ἐμ- ((en-) em-, “in”) + (περι-) περ- ((peri-) per-, “around”) + the ancient δέω (déō, “sense: tie”).[1][2]
μπερδεύω • (berdévo) (past μπέρδεψα, passive μπερδεύομαι, p‑past μπερδεύτηκα, ppp μπερδεμένος) (transitive)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | μπερδεύω | μπερδέψω | μπερδεύομαι | μπερδευτώ |
| 2 sg | μπερδεύεις | μπερδέψεις | μπερδεύεσαι | μπερδευτείς |
| 3 sg | μπερδεύει | μπερδέψει | μπερδεύεται | μπερδευτεί |
| 1 pl | μπερδεύουμε, [‑ομε] | μπερδέψουμε, [‑ομε] | μπερδευόμαστε | μπερδευτούμε |
| 2 pl | μπερδεύετε | μπερδέψετε | μπερδεύεστε, μπερδευόσαστε | μπερδευτείτε |
| 3 pl | μπερδεύουν(ε) | μπερδέψουν(ε) | μπερδεύονται | μπερδευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | μπέρδευα | μπέρδεψα | μπερδευόμουν(α) | μπερδεύτηκα |
| 2 sg | μπέρδευες | μπέρδεψες | μπερδευόσουν(α) | μπερδεύτηκες |
| 3 sg | μπέρδευε | μπέρδεψε | μπερδευόταν(ε) | μπερδεύτηκε |
| 1 pl | μπερδεύαμε | μπερδέψαμε | μπερδευόμασταν, (‑όμαστε) | μπερδευτήκαμε |
| 2 pl | μπερδεύατε | μπερδέψατε | μπερδευόσασταν, (‑όσαστε) | μπερδευτήκατε |
| 3 pl | μπέρδευαν, μπερδεύαν(ε) | μπέρδεψαν, μπερδέψαν(ε) | μπερδεύονταν, (μπερδευόντουσαν) | μπερδεύτηκαν, μπερδευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα μπερδεύω ➤ | θα μπερδέψω ➤ | θα μπερδεύομαι ➤ | θα μπερδευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα μπερδεύεις, … | θα μπερδέψεις, … | θα μπερδεύεσαι, … | θα μπερδευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … μπερδέψει έχω, έχεις, … μπερδεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … μπερδευτεί είμαι, είσαι, … μπερδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … μπερδέψει είχα, είχες, … μπερδεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … μπερδευτεί ήμουν, ήσουν, … μπερδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … μπερδέψει θα έχω, θα έχεις, … μπερδεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … μπερδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … μπερδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | μπέρδευε | μπέρδεψε, μπέρδευ' 1 | — | μπερδέψου |
| 2 pl | μπερδεύετε | μπερδέψτε, μπερδεύτε2 | μπερδεύεστε | μπερδευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | μπερδεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας μπερδέψει ➤ | μπερδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | μπερδέψει | μπερδευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. μπέρδευ' τον ("confuse him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||