μυρμήγκι (myrmígki, “ant”) + φαγάς (fagás, “glutton”)
μυρμηγκοφάγος • (myrmigkofágos) m (plural μυρμηγκοφάγοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | μυρμηγκοφάγος (myrmigkofágos) | μυρμηγκοφάγοι (myrmigkofágoi) |
genitive | μυρμηγκοφάγου (myrmigkofágou) | μυρμηγκοφάγων (myrmigkofágon) |
accusative | μυρμηγκοφάγο (myrmigkofágo) | μυρμηγκοφάγους (myrmigkofágous) |
vocative | μυρμηγκοφάγε (myrmigkofáge) | μυρμηγκοφάγοι (myrmigkofágoi) |