Perhaps from Proto-Indo-European *megʰ- (“to be able”). See also Μάγος (Mágos).
μῆχος • (mêkhos) n (genitive μήχους or μήχεος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ μῆχος tò mêkhos |
τὼ μήχει tṑ mḗkhei |
τᾰ̀ μήχη tà mḗkhē | ||||||||||
Genitive | τοῦ μήχους toû mḗkhous |
τοῖν μηχοῖν toîn mēkhoîn |
τῶν μηχῶν tôn mēkhôn | ||||||||||
Dative | τῷ μήχει tôi mḗkhei |
τοῖν μηχοῖν toîn mēkhoîn |
τοῖς μήχεσῐ / μήχεσῐν toîs mḗkhesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ μῆχος tò mêkhos |
τὼ μήχει tṑ mḗkhei |
τᾰ̀ μήχη tà mḗkhē | ||||||||||
Vocative | μῆχος mêkhos |
μήχει mḗkhei |
μήχη mḗkhē | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | μῆχος mêkhos |
μήχει / μήχεε mḗkhei / mḗkhee |
μήχεᾰ mḗkhea | ||||||||||
Genitive | μήχεος / μήχευς mḗkheos / mḗkheus |
μηχέοιν mēkhéoin |
μηχέων mēkhéōn | ||||||||||
Dative | μήχει / μήχεῐ̈ mḗkhei / mḗkheï |
μηχέοιν mēkhéoin |
μήχεσῐ / μήχεσῐν mḗkhesi(n) | ||||||||||
Accusative | μῆχος mêkhos |
μήχει / μήχεε mḗkhei / mḗkhee |
μήχεᾰ mḗkhea | ||||||||||
Vocative | μῆχος mêkhos |
μήχει / μήχεε mḗkhei / mḗkhee |
μήχεᾰ mḗkhea | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ μῆχος tò mêkhos |
τὼ μήχει / μήχεε tṑ mḗkhei / mḗkhee |
τᾰ̀ μήχεᾰ tà mḗkhea | ||||||||||
Genitive | τοῦ μήχεος / μήχευς toû mḗkheos / mḗkheus |
τοῖν μηχέοιν toîn mēkhéoin |
τῶν μηχέων tôn mēkhéōn | ||||||||||
Dative | τῷ μήχει / μήχεῐ̈ tôi mḗkhei / mḗkheï |
τοῖν μηχέοιν toîn mēkhéoin |
τοῖσῐ / τοῖσῐν μήχεσῐ / μήχεσῐν toîsi(n) mḗkhesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ μῆχος tò mêkhos |
τὼ μήχει / μήχεε tṑ mḗkhei / mḗkhee |
τᾰ̀ μήχεᾰ tà mḗkhea | ||||||||||
Vocative | μῆχος mêkhos |
μήχει / μήχεε mḗkhei / mḗkhee |
μήχεᾰ mḗkhea | ||||||||||
Notes: |
|