From νεκρο- (nekro-, “dead”) + μάντις (mántis, “prophet”)
νεκρόμᾰντῐς • (nekrómantis) m (genitive νεκρομᾰ́ντεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ νεκρόμᾰντῐς ho nekrómantis |
τὼ νεκρομᾰ́ντει tṑ nekromántei |
οἱ νεκρομᾰ́ντεις hoi nekrománteis | ||||||||||
| Genitive | τοῦ νεκρομᾰ́ντεως toû nekrománteōs |
τοῖν νεκρομᾰντέοιν toîn nekromantéoin |
τῶν νεκρομᾰ́ντεων tôn nekrománteōn | ||||||||||
| Dative | τῷ νεκρομᾰ́ντει tôi nekromántei |
τοῖν νεκρομᾰντέοιν toîn nekromantéoin |
τοῖς νεκρομᾰ́ντεσῐ / νεκρομᾰ́ντεσῐν toîs nekromántesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν νεκρόμᾰντῐν tòn nekrómantin |
τὼ νεκρομᾰ́ντει tṑ nekromántei |
τοὺς νεκρομᾰ́ντεις toùs nekrománteis | ||||||||||
| Vocative | νεκρόμᾰντῐ nekrómanti |
νεκρομᾰ́ντει nekromántei |
νεκρομᾰ́ντεις nekrománteis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||