νηστεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word νηστεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word νηστεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say νηστεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word νηστεύω you have here. The definition of the word νηστεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofνηστεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From νῆστις (nêstis, “fasting”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

Verb

νηστεύω • (nēsteúō)

  1. to fast, abstain from food

Inflection

   Present: νηστεύω, νηστεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νηστεύω νηστεύεις νηστεύει νηστεύετον νηστεύετον νηστεύομεν νηστεύετε νηστεύουσῐ(ν)
subjunctive νηστεύω νηστεύῃς νηστεύῃ νηστεύητον νηστεύητον νηστεύωμεν νηστεύητε νηστεύωσῐ(ν)
optative νηστεύοιμῐ νηστεύοις νηστεύοι νηστεύοιτον νηστευοίτην νηστεύοιμεν νηστεύοιτε νηστεύοιεν
imperative   νήστευε νηστευέτω νηστεύετον νηστευέτων   νηστεύετε νηστευόντων
middle/
passive 		indicative νηστεύομαι νηστεύῃ,
νηστεύει 		νηστεύεται νηστεύεσθον νηστεύεσθον νηστευόμεθᾰ νηστεύεσθε νηστεύονται
subjunctive νηστεύωμαι νηστεύῃ νηστεύηται νηστεύησθον νηστεύησθον νηστευώμεθᾰ νηστεύησθε νηστεύωνται
optative νηστευοίμην νηστεύοιο νηστεύοιτο νηστεύοισθον νηστευοίσθην νηστευοίμεθᾰ νηστεύοισθε νηστεύοιντο
imperative   νηστεύου νηστευέσθω νηστεύεσθον νηστευέσθων   νηστεύεσθε νηστευέσθων
active middle/passive
infinitive νηστεύειν νηστεύεσθαι
participle m νηστεύων νηστευόμενος
f νηστεύουσᾰ νηστευομένη
n νηστεῦον νηστευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νηστεύσω, νηστεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νηστεύσω νηστεύσεις νηστεύσει νηστεύσετον νηστεύσετον νηστεύσομεν νηστεύσετε νηστεύσουσῐ(ν)
optative νηστεύσοιμῐ νηστεύσοις νηστεύσοι νηστεύσοιτον νηστευσοίτην νηστεύσοιμεν νηστεύσοιτε νηστεύσοιεν
middle indicative νηστεύσομαι νηστεύσῃ,
νηστεύσει 		νηστεύσεται νηστεύσεσθον νηστεύσεσθον νηστευσόμεθᾰ νηστεύσεσθε νηστεύσονται
optative νηστευσοίμην νηστεύσοιο νηστεύσοιτο νηστεύσοισθον νηστευσοίσθην νηστευσοίμεθᾰ νηστεύσοισθε νηστεύσοιντο
active middle
infinitive νηστεύσειν νηστεύσεσθαι
participle m νηστεύσων νηστευσόμενος
f νηστεύσουσᾰ νηστευσομένη
n νηστεῦσον νηστευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ενήστευον, ενηστευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ενήστευον ενήστευες ενήστευε(ν) ενηστεύετον ενηστευέτην ενηστεύομεν ενηστεύετε ενήστευον
middle/
passive 		indicative ενηστευόμην ενηστεύου ενηστεύετο ενηστεύεσθον ενηστευέσθην ενηστευόμεθᾰ ενηστεύεσθε ενηστεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνήστευσᾰ, ἐνηστευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνήστευσᾰ ἐνήστευσᾰς ἐνήστευσε(ν) ἐνηστεύσᾰτον ἐνηστευσᾰ́την ἐνηστεύσᾰμεν ἐνηστεύσᾰτε ἐνήστευσᾰν
subjunctive νηστεύσω νηστεύσῃς νηστεύσῃ νηστεύσητον νηστεύσητον νηστεύσωμεν νηστεύσητε νηστεύσωσῐ(ν)
optative νηστεύσαιμῐ νηστεύσειᾰς,
νηστεύσαις 		νηστεύσειε(ν),
νηστεύσαι 		νηστεύσαιτον νηστευσαίτην νηστεύσαιμεν νηστεύσαιτε νηστεύσειᾰν,
νηστεύσαιεν
imperative   νήστευσον νηστευσᾰ́τω νηστεύσᾰτον νηστευσᾰ́των   νηστεύσᾰτε νηστευσᾰ́ντων
middle indicative ἐνηστευσᾰ́μην ἐνηστεύσω ἐνηστεύσᾰτο ἐνηστεύσᾰσθον ἐνηστευσᾰ́σθην ἐνηστευσᾰ́μεθᾰ ἐνηστεύσᾰσθε ἐνηστεύσᾰντο
subjunctive νηστεύσωμαι νηστεύσῃ νηστεύσηται νηστεύσησθον νηστεύσησθον νηστευσώμεθᾰ νηστεύσησθε νηστεύσωνται
optative νηστευσαίμην νηστεύσαιο νηστεύσαιτο νηστεύσαισθον νηστευσαίσθην νηστευσαίμεθᾰ νηστεύσαισθε νηστεύσαιντο
imperative   νήστευσαι νηστευσᾰ́σθω νηστεύσᾰσθον νηστευσᾰ́σθων   νηστεύσᾰσθε νηστευσᾰ́σθων
active middle
infinitive νηστεῦσαι νηστεύσᾰσθαι
participle m νηστεύσᾱς νηστευσᾰ́μενος
f νηστεύσᾱσᾰ νηστευσᾰμένη
n νηστεῦσᾰν νηστευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: νηστεύω (nistévo)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek νηστεύω (nēsteúō).

Pronunciation

  • IPA(key): /niˈste.vo/
  • Hyphenation: νη‧στεύ‧ω

Verb

νηστεύω • (nistévo) (past νήστεψα, passive —)

  1. to fast
  2. (religious) to abstain from something, fast

Conjugation

νηστεύω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg νηστεύω νηστέψω
2 sg νηστεύεις νηστέψεις
3 sg νηστεύει νηστέψει
1 pl νηστεύουμε, [‑ομε] νηστέψουμε, [‑ομε]
2 pl νηστεύετε νηστέψετε
3 pl νηστεύουν(ε) νηστέψουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg νήστευα νήστεψα
2 sg νήστευες νήστεψες
3 sg νήστευε νήστεψε
1 pl νηστεύαμε νηστέψαμε
2 pl νηστεύατε νηστέψατε
3 pl νήστευαν, νηστεύαν(ε) νήστεψαν, νηστέψαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα νηστεύω ➤ θα νηστέψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα νηστεύεις, … θα νηστέψεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … νηστέψει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … νηστέψει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … νηστέψει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg νήστευε νήστεψε
2 pl νηστεύετε νηστέψτε, νηστεύτε1
Other forms
Active present participle ➤   νηστεύοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας νηστέψει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   νηστέψει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Wikious
Boobota
Sagapedia