From νομοθέτης (nomothétēs, “lawgiver”) + -ικός (-ikós).
νομοθετῐκός • (nomothetikós) m (feminine νομοθετῐκή, neuter νομοθετῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | νομοθετῐκός nomothetikós |
νομοθετῐκή nomothetikḗ |
νομοθετῐκόν nomothetikón |
νομοθετῐκώ nomothetikṓ |
νομοθετῐκᾱ́ nomothetikā́ |
νομοθετῐκώ nomothetikṓ |
νομοθετῐκοί nomothetikoí |
νομοθετῐκαί nomothetikaí |
νομοθετῐκᾰ́ nomothetiká | |||||
Genitive | νομοθετῐκοῦ nomothetikoû |
νομοθετῐκῆς nomothetikês |
νομοθετῐκοῦ nomothetikoû |
νομοθετῐκοῖν nomothetikoîn |
νομοθετῐκαῖν nomothetikaîn |
νομοθετῐκοῖν nomothetikoîn |
νομοθετῐκῶν nomothetikôn |
νομοθετῐκῶν nomothetikôn |
νομοθετῐκῶν nomothetikôn | |||||
Dative | νομοθετῐκῷ nomothetikôi |
νομοθετῐκῇ nomothetikêi |
νομοθετῐκῷ nomothetikôi |
νομοθετῐκοῖν nomothetikoîn |
νομοθετῐκαῖν nomothetikaîn |
νομοθετῐκοῖν nomothetikoîn |
νομοθετῐκοῖς nomothetikoîs |
νομοθετῐκαῖς nomothetikaîs |
νομοθετῐκοῖς nomothetikoîs | |||||
Accusative | νομοθετῐκόν nomothetikón |
νομοθετῐκήν nomothetikḗn |
νομοθετῐκόν nomothetikón |
νομοθετῐκώ nomothetikṓ |
νομοθετῐκᾱ́ nomothetikā́ |
νομοθετῐκώ nomothetikṓ |
νομοθετῐκούς nomothetikoús |
νομοθετῐκᾱ́ς nomothetikā́s |
νομοθετῐκᾰ́ nomothetiká | |||||
Vocative | νομοθετῐκέ nomothetiké |
νομοθετῐκή nomothetikḗ |
νομοθετῐκόν nomothetikón |
νομοθετῐκώ nomothetikṓ |
νομοθετῐκᾱ́ nomothetikā́ |
νομοθετῐκώ nomothetikṓ |
νομοθετῐκοί nomothetikoí |
νομοθετῐκαί nomothetikaí |
νομοθετῐκᾰ́ nomothetiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
νομοθετῐκῶς nomothetikôs |
νομοθετῐκώτερος nomothetikṓteros |
νομοθετῐκώτᾰτος nomothetikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|