νοῦμμος • (noûmmos) m (genitive νούμμου); second declension (Doric)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ νοῦμμος ho noûmmos |
τὼ νούμμω tṑ noúmmō |
οἱ νοῦμμοι hoi noûmmoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ νούμμου toû noúmmou |
τοῖν νούμμοιν toîn noúmmoin |
τῶν νούμμων tôn noúmmōn | ||||||||||
| Dative | τῷ νούμμῳ tôi noúmmōi |
τοῖν νούμμοιν toîn noúmmoin |
τοῖς νούμμοις toîs noúmmois | ||||||||||
| Accusative | τὸν νοῦμμον tòn noûmmon |
τὼ νούμμω tṑ noúmmō |
τοὺς νούμμους toùs noúmmous | ||||||||||
| Vocative | νοῦμμε noûmme |
νούμμω noúmmō |
νοῦμμοι noûmmoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||