From νέω (néō, “to spin”) + -τρον (-tron).
νῆτρον • (nêtron) n (genitive νήτρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ νῆτρον tò nêtron |
τὼ νήτρω tṑ nḗtrō |
τᾰ̀ νῆτρᾰ tà nêtra | ||||||||||
| Genitive | τοῦ νήτρου toû nḗtrou |
τοῖν νήτροιν toîn nḗtroin |
τῶν νήτρων tôn nḗtrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ νήτρῳ tôi nḗtrōi |
τοῖν νήτροιν toîn nḗtroin |
τοῖς νήτροις toîs nḗtrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ νῆτρον tò nêtron |
τὼ νήτρω tṑ nḗtrō |
τᾰ̀ νῆτρᾰ tà nêtra | ||||||||||
| Vocative | νῆτρον nêtron |
νήτρω nḗtrō |
νῆτρᾰ nêtra | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||