ξαίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ξαίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ξαίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ξαίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word ξαίνω you have here. The definition of the word ξαίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofξαίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *ksəňňō, from Proto-Indo-European *ksn̥-ye⁄o- (“to scratch; to comb, card”).

Pronunciation

 

Verb

ξαίνω • (xaínō)

  1. to comb or card (wool)
  2. to full or dress (cloth)
  3. (figurative) to dress, thrash, beat, mangle

Conjugation

   Present: ξαίνω, ξαίνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξαίνω ξαίνεις ξαίνει ξαίνετον ξαίνετον ξαίνομεν ξαίνετε ξαίνουσῐ(ν)
subjunctive ξαίνω ξαίνῃς ξαίνῃ ξαίνητον ξαίνητον ξαίνωμεν ξαίνητε ξαίνωσῐ(ν)
optative ξαίνοιμῐ ξαίνοις ξαίνοι ξαίνοιτον ξαινοίτην ξαίνοιμεν ξαίνοιτε ξαίνοιεν
imperative   ξαῖνε ξαινέτω ξαίνετον ξαινέτων   ξαίνετε ξαινόντων
middle/
passive 		indicative ξαίνομαι ξαίνῃ,
ξαίνει 		ξαίνεται ξαίνεσθον ξαίνεσθον ξαινόμεθᾰ ξαίνεσθε ξαίνονται
subjunctive ξαίνωμαι ξαίνῃ ξαίνηται ξαίνησθον ξαίνησθον ξαινώμεθᾰ ξαίνησθε ξαίνωνται
optative ξαινοίμην ξαίνοιο ξαίνοιτο ξαίνοισθον ξαινοίσθην ξαινοίμεθᾰ ξαίνοισθε ξαίνοιντο
imperative   ξαίνου ξαινέσθω ξαίνεσθον ξαινέσθων   ξαίνεσθε ξαινέσθων
active middle/passive
infinitive ξαίνειν ξαίνεσθαι
participle m ξαίνων ξαινόμενος
f ξαίνουσᾰ ξαινομένη
n ξαῖνον ξαινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔξαινον, ἐξαινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔξαινον ἔξαινες ἔξαινε(ν) ἐξαίνετον ἐξαινέτην ἐξαίνομεν ἐξαίνετε ἔξαινον
middle/
passive 		indicative ἐξαινόμην ἐξαίνου ἐξαίνετο ἐξαίνεσθον ἐξαινέσθην ἐξαινόμεθᾰ ἐξαίνεσθε ἐξαίνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξᾰνέω, ξᾰνέομαι, ξᾰνθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξᾰνέω ξᾰνέεις ξᾰνέει ξᾰνέετον ξᾰνέετον ξᾰνέομεν ξᾰνέετε ξᾰνέουσῐ(ν)
optative ξᾰνέοιμῐ ξᾰνέοις ξᾰνέοι ξᾰνέοιτον ξᾰνεοίτην ξᾰνέοιμεν ξᾰνέοιτε ξᾰνέοιεν
middle indicative ξᾰνέομαι ξᾰνέῃ,
ξᾰνέει 		ξᾰνέεται ξᾰνέεσθον ξᾰνέεσθον ξᾰνεόμεθᾰ ξᾰνέεσθε ξᾰνέονται
optative ξᾰνεοίμην ξᾰνέοιο ξᾰνέοιτο ξᾰνέοισθον ξᾰνεοίσθην ξᾰνεοίμεθᾰ ξᾰνέοισθε ξᾰνέοιντο
passive indicative ξᾰνθήσομαι ξᾰνθήσῃ ξᾰνθήσεται ξᾰνθήσεσθον ξᾰνθήσεσθον ξᾰνθησόμεθᾰ ξᾰνθήσεσθε ξᾰνθήσονται
optative ξᾰνθησοίμην ξᾰνθήσοιο ξᾰνθήσοιτο ξᾰνθήσοισθον ξᾰνθησοίσθην ξᾰνθησοίμεθᾰ ξᾰνθήσοισθε ξᾰνθήσοιντο
active middle passive
infinitive ξᾰνέειν ξᾰνέεσθαι ξᾰνθήσεσθαι
participle m ξᾰνέων ξᾰνεόμενος ξᾰνθησόμενος
f ξᾰνέουσᾰ ξᾰνεομένη ξᾰνθησομένη
n ξᾰνέον ξᾰνεόμενον ξᾰνθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξᾰνῶ, ξᾰνοῦμαι, ξᾰνθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξᾰνῶ ξᾰνεῖς ξᾰνεῖ ξᾰνεῖτον ξᾰνεῖτον ξᾰνοῦμεν ξᾰνεῖτε ξᾰνοῦσῐ(ν)
optative ξᾰνοίην,
ξᾰνοῖμῐ 		ξᾰνοίης,
ξᾰνοῖς 		ξᾰνοίη,
ξᾰνοῖ 		ξᾰνοῖτον,
ξᾰνοίητον 		ξᾰνοίτην,
ξᾰνοιήτην 		ξᾰνοῖμεν,
ξᾰνοίημεν 		ξᾰνοῖτε,
ξᾰνοίητε 		ξᾰνοῖεν,
ξᾰνοίησᾰν
middle indicative ξᾰνοῦμαι ξᾰνῇ ξᾰνεῖται ξᾰνεῖσθον ξᾰνεῖσθον ξᾰνούμεθᾰ ξᾰνεῖσθε ξᾰνοῦνται
optative ξᾰνοίμην ξᾰνοῖο ξᾰνοῖτο ξᾰνοῖσθον ξᾰνοίσθην ξᾰνοίμεθᾰ ξᾰνοῖσθε ξᾰνοῖντο
passive indicative ξᾰνθήσομαι ξᾰνθήσῃ ξᾰνθήσεται ξᾰνθήσεσθον ξᾰνθήσεσθον ξᾰνθησόμεθᾰ ξᾰνθήσεσθε ξᾰνθήσονται
optative ξᾰνθησοίμην ξᾰνθήσοιο ξᾰνθήσοιτο ξᾰνθήσοισθον ξᾰνθησοίσθην ξᾰνθησοίμεθᾰ ξᾰνθήσοισθε ξᾰνθήσοιντο
active middle passive
infinitive ξᾰνεῖν ξᾰνεῖσθαι ξᾰνθήσεσθαι
participle m ξᾰνῶν ξᾰνούμενος ξᾰνθησόμενος
f ξᾰνοῦσᾰ ξᾰνουμένη ξᾰνθησομένη
n ξᾰνοῦν ξᾰνούμενον ξᾰνθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔξηνᾰ, ἐξηνᾰ́μην, ἐξᾰ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔξηνᾰ ἔξηνᾰς ἔξηνε(ν) ἐξήνᾰτον ἐξηνᾰ́την ἐξήνᾰμεν ἐξήνᾰτε ἔξηνᾰν
subjunctive ξήνω ξήνῃς ξήνῃ ξήνητον ξήνητον ξήνωμεν ξήνητε ξήνωσῐ(ν)
optative ξήναιμῐ ξήνειᾰς,
ξήναις 		ξήνειε(ν),
ξήναι 		ξήναιτον ξηναίτην ξήναιμεν ξήναιτε ξήνειᾰν,
ξήναιεν
imperative   ξῆνον ξηνᾰ́τω ξήνᾰτον ξηνᾰ́των   ξήνᾰτε ξηνᾰ́ντων
middle indicative ἐξηνᾰ́μην ἐξήνω ἐξήνᾰτο ἐξήνᾰσθον ἐξηνᾰ́σθην ἐξηνᾰ́μεθᾰ ἐξήνᾰσθε ἐξήνᾰντο
subjunctive ξήνωμαι ξήνῃ ξήνηται ξήνησθον ξήνησθον ξηνώμεθᾰ ξήνησθε ξήνωνται
optative ξηναίμην ξήναιο ξήναιτο ξήναισθον ξηναίσθην ξηναίμεθᾰ ξήναισθε ξήναιντο
imperative   ξῆναι ξηνᾰ́σθω ξήνᾰσθον ξηνᾰ́σθων   ξήνᾰσθε ξηνᾰ́σθων
passive indicative ἐξᾰ́νθην ἐξᾰ́νθης ἐξᾰ́νθη ἐξᾰ́νθητον ἐξᾰνθήτην ἐξᾰ́νθημεν ἐξᾰ́νθητε ἐξᾰ́νθησᾰν
subjunctive ξᾰνθῶ ξᾰνθῇς ξᾰνθῇ ξᾰνθῆτον ξᾰνθῆτον ξᾰνθῶμεν ξᾰνθῆτε ξᾰνθῶσῐ(ν)
optative ξᾰνθείην ξᾰνθείης ξᾰνθείη ξᾰνθεῖτον,
ξᾰνθείητον 		ξᾰνθείτην,
ξᾰνθειήτην 		ξᾰνθεῖμεν,
ξᾰνθείημεν 		ξᾰνθεῖτε,
ξᾰνθείητε 		ξᾰνθεῖεν,
ξᾰνθείησᾰν
imperative   ξᾰ́νθητῐ ξᾰνθήτω ξᾰ́νθητον ξᾰνθήτων   ξᾰ́νθητε ξᾰνθέντων
active middle passive
infinitive ξῆναι ξήνᾰσθαι ξᾰνθῆναι
participle m ξήνᾱς ξηνᾰ́μενος ξᾰνθείς
f ξήνᾱσᾰ ξηνᾰμένη ξᾰνθεῖσᾰ
n ξῆνᾰν ξηνᾰ́μενον ξᾰνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔξασμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἔξασμαι,
ἔξαμμαι 		ἔξανσαι ἔξανται ἔξανθον ἔξανθον ἐξάσμεθᾰ ἔξανθε ἐξάνᾰται
subjunctive ἐξασμένος ὦ ἐξασμένος ᾖς ἐξασμένος ᾖ ἐξασμένω ἦτον ἐξασμένω ἦτον ἐξασμένοι ὦμεν ἐξασμένοι ἦτε ἐξασμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐξασμένος εἴην ἐξασμένος εἴης ἐξασμένος εἴη ἐξασμένω εἴητον/εἶτον ἐξασμένω εἰήτην/εἴτην ἐξασμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐξασμένοι εἴητε/εἶτε ἐξασμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔξανσο ἐξάνθω ἔξανθον ἐξάνθων   ἔξανθε ἐξάνθων
middle/passive
infinitive ἐξᾶνθαι
participle m ἐξασμένος
f ἐξασμένη
n ἐξασμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: ξαίνω (xaíno)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek ξαίνω (xaínō), from Proto-Indo-European *ksen- (“to scratch; to comb, card”), from *késr̥ (“comb”), from the root *kes-. Possible cognates include Latin sentis (“thorn”), Irish cíor (“comb”), English hair.

Verb

ξαίνω • (xaíno) (past έξανα)

  1. (textiles) to card, comb (stage in fibre production)
    Synonym: λαναρίζω (lanarízo)

Conjugation

ξαίνω   ξαίνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ξαίνω ξάνω ξαίνομαι ξαστώ
2 sg ξαίνεις ξάνεις ξαίνεσαι ξαστείς
3 sg ξαίνει ξάνει ξαίνεται ξαστεί
1 pl ξαίνουμε, [‑ομε] ξάνουμε, [‑ομε] ξαινόμαστε ξαστούμε
2 pl ξαίνετε ξάνετε ξαίνεστε, ξαινόσαστε ξαστείτε
3 pl ξαίνουν(ε) ξάνουν(ε) ξαίνονται ξαστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έξαινα έξανα ξαινόμουν(α) ξάστηκα
2 sg έξαινες έξανες ξαινόσουν(α) ξάστηκες
3 sg έξαινε έξανε ξαινόταν(ε) ξάστηκε
1 pl ξαίναμε ξάναμε ξαινόμασταν, (‑όμαστε) ξαστήκαμε
2 pl ξαίνατε ξάνατε ξαινόσασταν, (‑όσαστε) ξαστήκατε
3 pl έξαιναν, ξαίναν(ε) έξαναν, ξάναν(ε) ξαίνονταν, (ξαινόντουσαν) ξάστηκαν, ξαστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ξαίνω ➤ θα ξάνω ➤ θα ξαίνομαι ➤ θα ξαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ξαίνεις, … θα ξάνεις, … θα ξαίνεσαι, … θα ξαστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ξάνει
  έχω, έχεις, … ξασμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … ξαστεί
  είμαι, είσαι, … ξασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ξάνει
  είχα, είχες, … ξασμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … ξαστεί
  ήμουν, ήσουν, … ξασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ξάνει
  θα έχω, θα έχεις, … ξασμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … ξαστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ξασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ξαίνε ξάνε — ξάσου
2 pl ξαίνετε ξάνετε ξαίνεστε ξαστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ξαίνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ξάνει ➤ ξασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ξάνει ξαστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • Active imperative perfective (aorist) 2nd plural: ξάνετε,
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia