From ξένος (xénos, “foreigner”) + φύλαξ (phúlax, “guard”).
ξενοφῠ́λᾰξ • (xenophúlax) m (genitive ξενοφῠ́λᾰκος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ξενοφῠ́λᾰξ ho xenophúlax |
τὼ ξενοφῠ́λᾰκε tṑ xenophúlake |
οἱ ξενοφῠ́λᾰκες hoi xenophúlakes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ξενοφῠ́λᾰκος toû xenophúlakos |
τοῖν ξενοφῠλᾰ́κοιν toîn xenophulákoin |
τῶν ξενοφῠλᾰ́κων tôn xenophulákōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ξενοφῠ́λᾰκῐ tôi xenophúlaki |
τοῖν ξενοφῠλᾰ́κοιν toîn xenophulákoin |
τοῖς ξενοφῠ́λᾰξῐ / ξενοφῠ́λᾰξῐν toîs xenophúlaxi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ξενοφῠ́λᾰκᾰ tòn xenophúlaka |
τὼ ξενοφῠ́λᾰκε tṑ xenophúlake |
τοὺς ξενοφῠ́λᾰκᾰς toùs xenophúlakas | ||||||||||
| Vocative | ξενοφῠ́λᾰξ xenophúlax |
ξενοφῠ́λᾰκε xenophúlake |
ξενοφῠ́λᾰκες xenophúlakes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||