From ξένος (xénos, “foreigner”) + φύλαξ (phúlax, “guard”).
ξενοφῠ́λᾰξ • (xenophŭ́lăx) m (genitive ξενοφῠ́λᾰκος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ξενοφῠ́λᾰξ ho xenophŭ́lăx |
τὼ ξενοφῠ́λᾰκε tṑ xenophŭ́lăke |
οἱ ξενοφῠ́λᾰκες hoi xenophŭ́lăkes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ξενοφῠ́λᾰκος toû xenophŭ́lăkos |
τοῖν ξενοφῠλᾰ́κοιν toîn xenophŭlắkoin |
τῶν ξενοφῠλᾰ́κων tôn xenophŭlắkōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ξενοφῠ́λᾰκῐ tôi xenophŭ́lăkĭ |
τοῖν ξενοφῠλᾰ́κοιν toîn xenophŭlắkoin |
τοῖς ξενοφῠ́λᾰξῐ / ξενοφῠ́λᾰξῐν toîs xenophŭ́lăxĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ξενοφῠ́λᾰκᾰ tòn xenophŭ́lăkă |
τὼ ξενοφῠ́λᾰκε tṑ xenophŭ́lăke |
τοὺς ξενοφῠ́λᾰκᾰς toùs xenophŭ́lăkăs | ||||||||||
| Vocative | ξενοφῠ́λᾰξ xenophŭ́lăx |
ξενοφῠ́λᾰκε xenophŭ́lăke |
ξενοφῠ́λᾰκες xenophŭ́lăkes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||