ξε- (xe-) + σπιτώνω (spitóno, “to house, to put up”).
ξεσπιτώνω • (xespitóno) (past ξεσπίτωσα, passive ξεσπιτώνομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ξεσπιτώνω | ξεσπιτώσω | ξεσπιτώνομαι | ξεσπιτωθώ |
| 2 sg | ξεσπιτώνεις | ξεσπιτώσεις | ξεσπιτώνεσαι | ξεσπιτωθείς |
| 3 sg | ξεσπιτώνει | ξεσπιτώσει | ξεσπιτώνεται | ξεσπιτωθεί |
| 1 pl | ξεσπιτώνουμε, [‑ομε] | ξεσπιτώσουμε, [‑ομε] | ξεσπιτωνόμαστε | ξεσπιτωθούμε |
| 2 pl | ξεσπιτώνετε | ξεσπιτώσετε | ξεσπιτώνεστε, ξεσπιτωνόσαστε | ξεσπιτωθείτε |
| 3 pl | ξεσπιτώνουν(ε) | ξεσπιτώσουν(ε) | ξεσπιτώνονται | ξεσπιτωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ξεσπίτωνα | ξεσπίτωσα | ξεσπιτωνόμουν(α) | ξεσπιτώθηκα |
| 2 sg | ξεσπίτωνες | ξεσπίτωσες | ξεσπιτωνόσουν(α) | ξεσπιτώθηκες |
| 3 sg | ξεσπίτωνε | ξεσπίτωσε | ξεσπιτωνόταν(ε) | ξεσπιτώθηκε |
| 1 pl | ξεσπιτώναμε | ξεσπιτώσαμε | ξεσπιτωνόμασταν, (‑όμαστε) | ξεσπιτωθήκαμε |
| 2 pl | ξεσπιτώνατε | ξεσπιτώσατε | ξεσπιτωνόσασταν, (‑όσαστε) | ξεσπιτωθήκατε |
| 3 pl | ξεσπίτωναν, ξεσπιτώναν(ε) | ξεσπίτωσαν, ξεσπιτώσαν(ε) | ξεσπιτώνονταν, (ξεσπιτωνόντουσαν) | ξεσπιτώθηκαν, ξεσπιτωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ξεσπιτώνω ➤ | θα ξεσπιτώσω ➤ | θα ξεσπιτώνομαι ➤ | θα ξεσπιτωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ξεσπιτώνεις, … | θα ξεσπιτώσεις, … | θα ξεσπιτώνεσαι, … | θα ξεσπιτωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ξεσπιτώσει έχω, έχεις, … ξεσπιτωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ξεσπιτωθεί είμαι, είσαι, … ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ξεσπιτώσει είχα, είχες, … ξεσπιτωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ξεσπιτωθεί ήμουν, ήσουν, … ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ξεσπιτώσει θα έχω, θα έχεις, … ξεσπιτωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ξεσπιτωθεί θα είμαι, θα είσαι, … ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ξεσπίτωνε | ξεσπίτωσε | — | ξεσπιτώσου |
| 2 pl | ξεσπιτώνετε | ξεσπιτώστε | ξεσπιτώνεστε | ξεσπιτωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ξεσπιτώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ξεσπιτώσει ➤ | ξεσπιτωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ξεσπιτώσει | ξεσπιτωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||