ξυμβουλεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ξυμβουλεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ξυμβουλεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ξυμβουλεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word ξυμβουλεύω you have here. The definition of the word ξυμβουλεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofξυμβουλεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυμβουλεύω • (xumbouleúō)

  1. Old Attic form of συμβουλεύω (sumbouleúō)

Conjugation

   Present: ξυμβουλεύω, ξυμβουλεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυμβουλεύω ξυμβουλεύεις ξυμβουλεύει ξυμβουλεύετον ξυμβουλεύετον ξυμβουλεύομεν ξυμβουλεύετε ξυμβουλεύουσῐ(ν)
subjunctive ξυμβουλεύω ξυμβουλεύῃς ξυμβουλεύῃ ξυμβουλεύητον ξυμβουλεύητον ξυμβουλεύωμεν ξυμβουλεύητε ξυμβουλεύωσῐ(ν)
optative ξυμβουλεύοιμῐ ξυμβουλεύοις ξυμβουλεύοι ξυμβουλεύοιτον ξυμβουλευοίτην ξυμβουλεύοιμεν ξυμβουλεύοιτε ξυμβουλεύοιεν
imperative   ξυμβούλευε ξυμβουλευέτω ξυμβουλεύετον ξυμβουλευέτων   ξυμβουλεύετε ξυμβουλευόντων
middle/
passive 		indicative ξυμβουλεύομαι ξυμβουλεύῃ,
ξυμβουλεύει 		ξυμβουλεύεται ξυμβουλεύεσθον ξυμβουλεύεσθον ξυμβουλευόμεθᾰ ξυμβουλεύεσθε ξυμβουλεύονται
subjunctive ξυμβουλεύωμαι ξυμβουλεύῃ ξυμβουλεύηται ξυμβουλεύησθον ξυμβουλεύησθον ξυμβουλευώμεθᾰ ξυμβουλεύησθε ξυμβουλεύωνται
optative ξυμβουλευοίμην ξυμβουλεύοιο ξυμβουλεύοιτο ξυμβουλεύοισθον ξυμβουλευοίσθην ξυμβουλευοίμεθᾰ ξυμβουλεύοισθε ξυμβουλεύοιντο
imperative   ξυμβουλεύου ξυμβουλευέσθω ξυμβουλεύεσθον ξυμβουλευέσθων   ξυμβουλεύεσθε ξυμβουλευέσθων
active middle/passive
infinitive ξυμβουλεύειν ξυμβουλεύεσθαι
participle m ξυμβουλεύων ξυμβουλευόμενος
f ξυμβουλεύουσᾰ ξυμβουλευομένη
n ξυμβουλεῦον ξυμβουλευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξυνεβούλευον, ξυνεβουλευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυνεβούλευον ξυνεβούλευες ξυνεβούλευε(ν) ξυνεβουλεύετον ξυνεβουλευέτην ξυνεβουλεύομεν ξυνεβουλεύετε ξυνεβούλευον
middle/
passive 		indicative ξυνεβουλευόμην ξυνεβουλεύου ξυνεβουλεύετο ξυνεβουλεύεσθον ξυνεβουλευέσθην ξυνεβουλευόμεθᾰ ξυνεβουλεύεσθε ξυνεβουλεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξυμβουλεύσω, ξυμβουλεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυμβουλεύσω ξυμβουλεύσεις ξυμβουλεύσει ξυμβουλεύσετον ξυμβουλεύσετον ξυμβουλεύσομεν ξυμβουλεύσετε ξυμβουλεύσουσῐ(ν)
optative ξυμβουλεύσοιμῐ ξυμβουλεύσοις ξυμβουλεύσοι ξυμβουλεύσοιτον ξυμβουλευσοίτην ξυμβουλεύσοιμεν ξυμβουλεύσοιτε ξυμβουλεύσοιεν
middle indicative ξυμβουλεύσομαι ξυμβουλεύσῃ,
ξυμβουλεύσει 		ξυμβουλεύσεται ξυμβουλεύσεσθον ξυμβουλεύσεσθον ξυμβουλευσόμεθᾰ ξυμβουλεύσεσθε ξυμβουλεύσονται
optative ξυμβουλευσοίμην ξυμβουλεύσοιο ξυμβουλεύσοιτο ξυμβουλεύσοισθον ξυμβουλευσοίσθην ξυμβουλευσοίμεθᾰ ξυμβουλεύσοισθε ξυμβουλεύσοιντο
active middle
infinitive ξυμβουλεύσειν ξυμβουλεύσεσθαι
participle m ξυμβουλεύσων ξυμβουλευσόμενος
f ξυμβουλεύσουσᾰ ξυμβουλευσομένη
n ξυμβουλεῦσον ξυμβουλευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξυνεβούλευσᾰ, ξυνεβουλευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυνεβούλευσᾰ ξυνεβούλευσᾰς ξυνεβούλευσε(ν) ξυνεβουλεύσᾰτον ξυνεβουλευσᾰ́την ξυνεβουλεύσᾰμεν ξυνεβουλεύσᾰτε ξυνεβούλευσᾰν
subjunctive ξυμβουλεύσω ξυμβουλεύσῃς ξυμβουλεύσῃ ξυμβουλεύσητον ξυμβουλεύσητον ξυμβουλεύσωμεν ξυμβουλεύσητε ξυμβουλεύσωσῐ(ν)
optative ξυμβουλεύσαιμῐ ξυμβουλεύσειᾰς,
ξυμβουλεύσαις 		ξυμβουλεύσειε(ν),
ξυμβουλεύσαι 		ξυμβουλεύσαιτον ξυμβουλευσαίτην ξυμβουλεύσαιμεν ξυμβουλεύσαιτε ξυμβουλεύσειᾰν,
ξυμβουλεύσαιεν
imperative   ξυμβούλευσον ξυμβουλευσᾰ́τω ξυμβουλεύσᾰτον ξυμβουλευσᾰ́των   ξυμβουλεύσᾰτε ξυμβουλευσᾰ́ντων
middle indicative ξυνεβουλευσᾰ́μην ξυνεβουλεύσω ξυνεβουλεύσᾰτο ξυνεβουλεύσᾰσθον ξυνεβουλευσᾰ́σθην ξυνεβουλευσᾰ́μεθᾰ ξυνεβουλεύσᾰσθε ξυνεβουλεύσᾰντο
subjunctive ξυμβουλεύσωμαι ξυμβουλεύσῃ ξυμβουλεύσηται ξυμβουλεύσησθον ξυμβουλεύσησθον ξυμβουλευσώμεθᾰ ξυμβουλεύσησθε ξυμβουλεύσωνται
optative ξυμβουλευσαίμην ξυμβουλεύσαιο ξυμβουλεύσαιτο ξυμβουλεύσαισθον ξυμβουλευσαίσθην ξυμβουλευσαίμεθᾰ ξυμβουλεύσαισθε ξυμβουλεύσαιντο
imperative   ξυμβούλευσαι ξυμβουλευσᾰ́σθω ξυμβουλεύσᾰσθον ξυμβουλευσᾰ́σθων   ξυμβουλεύσᾰσθε ξυμβουλευσᾰ́σθων
active middle
infinitive ξυμβουλεῦσαι ξυμβουλεύσᾰσθαι
participle m ξυμβουλεύσᾱς ξυμβουλευσᾰ́μενος
f ξυμβουλεύσᾱσᾰ ξυμβουλευσᾰμένη
n ξυμβουλεῦσᾰν ξυμβουλευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξυμβεβούλευκᾰ, ξυμβεβούλευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυμβεβούλευκᾰ ξυμβεβούλευκᾰς ξυμβεβούλευκε(ν) ξυμβεβουλεύκᾰτον ξυμβεβουλεύκᾰτον ξυμβεβουλεύκᾰμεν ξυμβεβουλεύκᾰτε ξυμβεβουλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ξυμβεβουλεύκω ξυμβεβουλεύκῃς ξυμβεβουλεύκῃ ξυμβεβουλεύκητον ξυμβεβουλεύκητον ξυμβεβουλεύκωμεν ξυμβεβουλεύκητε ξυμβεβουλεύκωσῐ(ν)
optative ξυμβεβουλεύκοιμῐ,
ξυμβεβουλευκοίην 		ξυμβεβουλεύκοις,
ξυμβεβουλευκοίης 		ξυμβεβουλεύκοι,
ξυμβεβουλευκοίη 		ξυμβεβουλεύκοιτον ξυμβεβουλευκοίτην ξυμβεβουλεύκοιμεν ξυμβεβουλεύκοιτε ξυμβεβουλεύκοιεν
imperative   ξυμβεβούλευκε ξυμβεβουλευκέτω ξυμβεβουλεύκετον ξυμβεβουλευκέτων   ξυμβεβουλεύκετε ξυμβεβουλευκόντων
middle/
passive 		indicative ξυμβεβούλευμαι ξυμβεβούλευσαι ξυμβεβούλευται ξυμβεβούλευσθον ξυμβεβούλευσθον ξυμβεβουλεύμεθᾰ ξυμβεβούλευσθε ξυμβεβούλευνται
subjunctive ξυμβεβουλευμένος ὦ ξυμβεβουλευμένος ᾖς ξυμβεβουλευμένος ᾖ ξυμβεβουλευμένω ἦτον ξυμβεβουλευμένω ἦτον ξυμβεβουλευμένοι ὦμεν ξυμβεβουλευμένοι ἦτε ξυμβεβουλευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ξυμβεβουλευμένος εἴην ξυμβεβουλευμένος εἴης ξυμβεβουλευμένος εἴη ξυμβεβουλευμένω εἴητον/εἶτον ξυμβεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην ξυμβεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν ξυμβεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε ξυμβεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ξυμβεβούλευσο ξυμβεβουλεύσθω ξυμβεβούλευσθον ξυμβεβουλεύσθων   ξυμβεβούλευσθε ξυμβεβουλεύσθων
active middle/passive
infinitive ξυμβεβουλευκέναι ξυμβεβουλεῦσθαι
participle m ξυμβεβουλευκώς ξυμβεβουλευμένος
f ξυμβεβουλευκυῖᾰ ξυμβεβουλευμένη
n ξυμβεβουλευκός ξυμβεβουλευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ξυνεβεβουλεύκειν, ξυνεβεβουλεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυνεβεβουλεύκειν,
ξυνεβεβουλεύκη 		ξυνεβεβουλεύκεις,
ξυνεβεβουλεύκης 		ξυνεβεβουλεύκει(ν) ξυνεβεβουλεύκετον ξυνεβεβουλευκέτην ξυνεβεβουλεύκεμεν ξυνεβεβουλεύκετε ξυνεβεβουλεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ξυνεβεβουλεύμην ξυνεβεβούλευσο ξυνεβεβούλευτο ξυνεβεβούλευσθον ξυνεβεβουλεύσθην ξυνεβεβουλεύμεθᾰ ξυνεβεβούλευσθε ξυνεβεβούλευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Wikious
Boobota
Sagapedia