ολόκαινος • (olókainos) m (feminine ολόκαινος or ολόκαινη, neuter ολόκαινο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ολόκαινος (olókainos) | ολόκαινος (olókainos) ολόκαινη (olókaini) |
ολόκαινο (olókaino) | ολόκαινοι (olókainoi) | ολόκαινοι (olókainoi) ολόκαινες (olókaines) |
ολόκαινα (olókaina) | |
genitive | ολόκαινου (olókainou) | ολόκαινου (olókainou) ολόκαινης (olókainis) |
ολόκαινου (olókainou) | ολόκαινων (olókainon) | ολόκαινων (olókainon) | ολόκαινων (olókainon) | |
accusative | ολόκαινο (olókaino) | ολόκαινο (olókaino) ολόκαινη (olókaini) |
ολόκαινο (olókaino) | ολόκαινους (olókainous) | ολόκαινους (olókainous) ολόκαινες (olókaines) |
ολόκαινα (olókaina) | |
vocative | ολόκαινε (olókaine) | ολόκαινε (olókaine) ολόκαινη (olókaini) |
ολόκαινο (olókaino) | ολόκαινοι (olókainoi) | ολόκαινοι (olókainoi) ολόκαινες (olókaines) |
ολόκαινα (olókaina) |